Recensie

Walibi (Wuye) 2 Hello world!


Walibi is een strip in comic-formaat met een serieuze marketing-machine als motor. Het is tevens een poging van de Walibi-groep, die u kent van de gelijknamige pretparken, om hun amusementsparken hipper te maken en er muziek in te brengen. Of deze stripreeks even ‘cool’ is als men ons wil doen geloven, leest u hieronder...

De kangoeroebroers Walibi en Squad wonen in Monotowny. Zoals de naam het laat uitschijnen is er in die wereld maar weinig te beleven en ontbreekt het er volledig aan fantasie en humor. Bovendien ligt de toekomst van de bewoners reeds vast van bij de geboorte. De diersoort waartoe ze behoren bepaalt immers hun latere beroep. Voor de hoofdpersonages is dat ambtenaar. Er zijn leukere vooruitzichten voor jonge snaken. Nadat ze in het bezit kwamen van een kaart die hen de weg wijst naar Shimmeria, een aanlokkelijk oord dat volledig tegengesteld lijkt aan hun eigen wereld, dromen de jonge kerels enkel nog van muziek maken. Net zoals hun karakters tegenpolen zijn, is dit ook zo bij hun muziek.
In dit tweede deel proberen de broers hun muzikale talenten te verbeteren door... (nu ja, dat leest u zelf maar) én trachten ze de weg naar Shimmeria terug te vinden (de kaart werd door hun moeder verscheurd).

Inhoudelijk heeft dit boekje weinig om het lijf. Het verhaal is behoorlijk eenvoudig en weinig origineel. Het gehanteerde taalgebruik, dat niet zelden ordinair is, en de omgang van de 2 broers met elkaar stootten me tegen de borst. Het voelt allemaal nogal goedkoop aan. Met een ruwe en arrogante Squad en de brave dromer Walibi trachten de makers álle jongeren aan te spreken. Volgens mij kon het toch subtieler.

Ook wat de tekeningen betreft kan ik kort zijn: de sobere lijntekeningen geven weinig diepte weer, zeker bij de personages. Dit ligt zowel aan de tekeningen als aan de inkleuring die beide stukken beter kunnen.

Een belangrijke opmerking bij deze reeks is dat de strip nauw samenhangt met de erg blitse website www.dewereldvanwalibi.be én dat de muziek waarover het in het album gaat ook op die site én op Youtube te bekijken en te beluisteren is. Eigenlijk wil men dus een totaalervaring creëren waarbij het een het ander versterkt en waar de strip nieuwsgierig maakt naar de site en vice-versa. Dit alles met het doel meer bezoekers naar Walibi te lokken natuurlijk. Op internet en dus ook het obligate Facebook wordt hoog ingezet. Kosten nog moeite werden gespaard.

Besluit: op zich vond ik niets aan dit album. Ondanks de jeugdige doelgroep zou dit boek volgens mij nauwelijks kopers vinden. Een eventueel succes zal dan ook volledig samenhangen met hoe de jeugd het totaalpakket van pretpark, website, muziek, strips,... ontvangt en ervaart.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.