Recensie

De dagelijkse worsteling INT 1 De dagelijkse worsteling


Deze 240 pagina’s tellende bundeling start op de bank van een psychiater, maar als je bij die eerste aanblik een (uitsluitend) serieus boek verwacht, kom je bedrogen uit. Reeds op de eerste bladzijden is het onmogelijk om een glimlach te onderdrukken.

De dagelijkse worsteling verhaalt over een fotograaf met angstpsychosen. Bij het begin van het verhaal is hij opgebrand en ontbreekt de zin om menselijk leed in verre landen in beeld te brengen. Marco last dan ook een sabbatjaar in. Tijdens die periode heeft de protagonist van het verhaal enkele ontmoetingen die z’n leven sterk zullen veranderen. Ook in z’n familie en naaste omgeving van vroeger verandert een heleboel dat de wereld op z’n kop zet. Wat dat allemaal is, laat ik u graag zelf ontdekken!

Het verhaal is ernstig, humoristisch, treffend, op bepaalde punten brandend actueel én vooral erg meeslepend. Manu Larcenet brengt een levensverhaal met alle ups en downs die een mens tegenkomt. Geen probleem wordt uit de weg gegaan, maar ook de mooie momenten krijgen (minstens) evenveel aandacht. De sterkte van de auteur zit hem ook in het subliem verspringen in de tijd. Op deze 240 bladzijden wordt immers een periode van vele jaren weergegeven. Een schier onmogelijke opdracht, maar toch slaagt de auteur erin om ons als lezer het gevoel te geven dat we niets missen en dat alles verteld wordt wat van belang is. Bijzonder knap gedaan!
Enig minpuntje: persoonlijk vind ik het laatste deel wat minder dan de rest. De uitgesproken politieke mening van de hoofdpersonages is te zwaar tegenover de rest. Dit komt mede door de grote blokken tekst die de discussie vormen over de politieke keuze die de Fransen maken ten tijde van het creëren van deze strip.

Bij aanvang was ik niet overdonderd door het tekenwerk van Larcenet, maar gaandeweg leer je de stijl meer en meer appreciëren en blijkt die ook heel doeltreffend. Bovendien is het ongelooflijk hoe hij erin slaagt een heel verhaal te vertellen met een beperkt aantal tekeningen.
Doorheen het boek merk je subtiele wijzigingen in de tekenstijl (niet verwonderlijk als je weet dat het eerste deel van 2003 stamt en het laatste van 2008 ). Alles wordt net dat ietsje gedetailleerder en er wordt meer gebruik gemaakt van schaduwen.

Besluit: wie de reeks nog niet heeft en geen 4x15 euro overheeft voor een goed verhaal, kan nu voor minder dan €25 een schitterend boek in huis halen van 240 bladzijden. Voor mij is dit een absolute aanrader die iedere cent waard is! Of om het met de woorden uit NRC Handelsblad te zeggen: “Larcenet verdient een groter publiek.”



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.