Recensie

Bob De Moor - De klare lijn en de golven 1 Bob De Moor - De klare lijn en de golven


Ronald Grosey is de auteur van deze monografie over Bob De Moor, de man die in de schaduw leefde van onder andere Hergé. Deze bescheiden man zonder kapsones heeft nooit echt graag op het voorplan gestaan als we het over het stripgebeuren hebben. Nochtans heeft hij verschillende succesreeksen op ons los gelaten die door velen niet alleen gesmaakt maar ook bewonderd werden. We hebben het dan wel over de jaren na wereldoorlog II. Toch hebben verschillende van zijn verhalen de tand des tijds doorstaan, anderen zijn dan weer hopeloos gedateerd.

http://www.cobra.be/polopoly_fs/1.1811196!image/316722763.jpg_gen/derivatives/landscape670/316722763.jpg

Dat Hergé zijn grote voorbeeld was mag blijken uit de manier van ventjes op papier zetten. Je kan de klare lijn terug vinden in reeksen als 'Johan en Stefan' en 'Barelli' waar je de meester in kan herkennen. Met één groot verschil: Bob De Moor tekende ook afgewerkte achtergronden, iets wat Hergé nooit heeft gedaan, zeker niet in zijn eerdere werken. Later namen anderen die achtergronden waar zoals E.P. Jacobs en, jawel, Bob De Moor.

Ronald Grossey heeft zijn naam al gemaakt in het schrijven van en over strips. Zijn vorige werk, 'Studio Vandersteen' heeft overal logf geoogst. Kranten zowel als tijdschriften waren toen laaiend enthousiast. Wel, ook nu is de manier om dit verhaal te brengen entertainment zonder saai te worden. De invalshoek is ook prachtig gevonden. We lezen in feite twee verhalen, dat van Bob De Moor én Hergé, elk in hun eigen hoofdstukken. Tot de twee elkaar ontmoeten en samenwerken en de verhaallijnen in elkaar overvloeien. Dan krijg je het leven van beiden in één verhaal, met zo nu en dan toch nog een zijsprong, om later, na de dood van Hergé, nog enkel over Bob De Moor en zijn leven na de meester gaat.

Maar voor hetzelfde geld was alles net even anders gegaan. Na de bevrijding in februari 1945, de V1 en de V2-bommen vallen op Antwerpen alsof het een lieve lust is, valt één van die tuigen vlakbij Bob De Moor en zijn geliefde. Dit kost de man twee vingers van zijn linkerhand (tiens, dat was me nooit opgevallen), naast nog enkele ander verwondingen die beiden oplopen. Of hoe een gebeurtenis die voor de ene onbetekenend was, voor die andere het einde van een bloeiende carrière kon betekenen. Maar gelukkig liep alles goed af. 't Zou anders wel een héél kort boekje geweest zijn. ;-)

http://stripgids.org/wp-content/uploads/2012/06/Bob_De_Moor-1.jpg

De vertelstijl van Ronald Grossey is voor iedereen toegankelijk. Het is een losse manier, wars van gedetailleerde overtolligheden. Leker om in een luie zetel, achteroverliggend, een 'spannend avontuur' te lezen van het leven van veelbetekenend man, smoorverliefd op het leven, maar die toch liever in de schaduw leefde en zodoende als een onbekende door de straten van Antwerpen en Brussel kon lopen.

Deze biografie leert je zoveel bij, niet alleen over De Moor maar over het hele entourage van hem, Hergé, de opstart van het tijdschrift Kuifje, de herbewerkingen van de oude naar de nieuwe verhalen van de stripheld Kuifje, .... Ook het oorlogsverleden van Hergé en consoorten worden niet uit de weg gegaan. Men legt de 'foute beslissingen' duidelijk uit, de tijdsgeest van het moment in gedachten houdend. Enfin, teveel om op te noemen. En ook al heeft het boek 399 pagina's tekst en 34 pagina's foto's, het gaat geen enkel moment vervelen.

Zeer te smaken verhaal, aan te raden aan iedereen die de strip en dan vooral Bob De Moor en soortgenoten een warm hart toedragen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.