Recensie

Antares 5 5e Episode


In tegenstelling tot de andere cycli over Aldebaran gaat Antares 6 delen bevatten in plaats van 5. Dus diegenen die al een grote finale verwachten zijn er aan voor de moeite, ze moeten nog een jaartje langer geduld oefenen!
Na enkele delen van Antares dacht ik dat Leo ons meer van hetzelfde voorschotelde, er was weer een groepje op de dool geraakt door een ongeluk op een vreemde planeet. En de overlevenden willen zo vlug mogelijk terugraken in de bewoonde wereld. Helaas worden ze bedreigd door de gevaarlijke, onbekende omgeving en interne twisten. Hoe origineel de fauna en flora ook is die Leo ons voorschotelde, het leek allemaal op dingen die we al hadden gezien in Aldebaran of Betelgeuze. Op het einde van het vorige deel werd het groepje echter gered. Ook het andere verhaal met de religieuze fanatici die de vrouwen willen onderdrukken klonk al bekend in de oren, maar toch kon Leo onze aandacht vasthouden. Hij creëerde nog een derde verhaallijn door de merkwaardige verdwijningen van Kims dochter, Lynn, en Mei, de zus van Zao. Die verdwenen Star Treks gewijs in het niets. Zouden die verdwijningen samen gaan met de robotachtige insecten die al meerdere malen leden van het team wilden steken? Daarnaast zorgt de vreemde afkomst van Lynn, met haar hagedisogen en kieuwen voor vraagtekens.
Alle sporen leiden naar Antares 4, een kleine planeet in de buurt van Antares waar de stralen die Lynn mee namen vandaan kwamen. Er wordt dan ook een expeditie uitgestuurd. Kim moet echter ook dulden dat Jedediah, de fanatieke leider van de sekte, ook onderdeel vormen van het team. Hij saboteert de verkenningssonde omdat hij er van overtuigd is dat de buitenaardse wezens dit als een daad van agressie zullen opvatten. Hij wil zelf het eerste contact leggen, als superieure ziel, in tegenstelling tot de in zijn ogen ontspoorde Kim. Als ze op het komen waar de straal vandaan kwam vinden ze echter geen buitenaardse beschaving. Er is alleen maar een vreemde metalen bol! Kortom er rijzen weer meer vragen dan er antwoorden komen. Toch wordt er al een tip van de sluier opgelicht!
Toch ook even de cover vermelden, dit keer lijkt hij rechtstreeks uit de psychedelische seventies te zijn weggehaald met zijn felle kleuren! Ik vind het ook opvallend dat op elke cover al een bizar beest is afgebeeld dat niet voorkomt in het bewuste album!

Alhoewel Leo ons nog niet weet te verrassen houdt hij toch de sfeer en de spanning vast. Hopelijk kan hij ons met een fantastische finale verrassen in het laatste deel!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.