Recensie

Vasco (Nederlands) 24 De kinderen van de Vesuvius


De schielijk overleden Gilles Chaillet leeft nog eventjes voort in zijn strips. Voor zijn dood had hij nog enkele scenario's uit zijn sterfbed geschud. Tekenen deed hij al lang niet meer, dus liet hij de pen over aan anderen. Voor deze meest recente Vasco is de keuze Dominique Rousseau, die al de honneurs waarnam in het laatste deel van "De laatste profetie".

Rousseau is zeker een bekwaam tekenaar van landschappen en gebouwen, en hij kan de stijl van Chaillet emuleren, maar de menselijke anatomie, en vooral gelaatsuitdrukkingen, is minder geslaagd. Soms lijken de lippen van de vrouwen zo uit een botox-catalogus weggelopen, en de kinderen hebben zo'n grote ogen dat je spontaan aan hongerkampen in Ethiopië denkt. Op den duur werkt dit wel storend.

Het verhaal is zoals de andere Chaillet-strips: klassiek opgebouwd en historisch correct. We zien een jeugdige Vasco op het platteland met 4 vrienden. Als volwassenen gaan ze echter hun eigen weg. Een van hen, Niccolo, wordt heerser van Napels. Al zijn de omstandigheden allesbehalve: er heerst hongersnood en de bevolking gaat gebukt onder zware belastingen van de Franskiljonse bezetter. De bevolking en de lokale edelen morren. Het Napelse management besluit consultants aan te nemen om het vuile belastinginningswerk op te knappen. Dus doet Niccolo een beroep op zijn oude vriend Vasco en diens Tolomei-bank. Maar zal hij toehappen?

De intrige mag er best zijn, de jeugdsequentie is leuk opgebouwd maar de hele plot zal pas in deel 2 tevoorschijn komen. De grotten in de Vesuvius zullen waarschijnlijk wel nog dienst doen, maar de droom van Vasco had er van mij best uit gemogen. Dat had ons bovendien enkele lelijke gezichten bespaard. Al bij al geen slecht album.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.