Recensie

Diosamante INT 1 Diosamante


Eerlijk gezegd, tekenaar jean-Claude Gal was me totaal onbekend. En zoals het spreekwoord zegt: onbekend is onbemind. De uitgave van Sherpa die hier voor me ligt was dan ook een openbaring. Niet dat het verhaal me kon boeien, maar de tekeningen.... Man, die Gal die kon tekenen.

Het mag niet verwonderlijk zijn dat de tekenaar niet zo bekend is. Niet alleen was Gal geen al te lang leven gegund, hij was ook iemand die er jaren kon over doen om een album, zelf soms gewoon kortverhalen, te publiceren. Geboren in 1942 en schielijk overleden op 52-jarige leeftijd is al melodrama genoeg. In 1972 stond hij, samen met nog enkele klinkende namen als Moebius en Dionnet, als oprichter aan de wieg van Métal Hurlant, een maandblad dat vooral in Frankrijk een plaatsje kon verwerven. Het blad zou bij onze zuiderburen vooral furore maken doordat de strips zich richten op een volwassener publiek en vooral kunstzinniger waren dan in de toen bestaande tijdschriften. Dat Gal hier zijn plaatsje in verdiende staat dus buiten kijf.

http://www.humano.com/assets/BlogPost/1989/p74-75DiosamanteT2m_original.jpg

Scenarist Jodorowsky, die voor deze uitgave een voorwoord heeft geschreven, was een groot bewonderaar van de tekeningen van Gal en verafgoodde de man zowaar. In zijn voorwoord omschrijft hij Gal zelf als een 'mythische held'. Gal was geobsedeerd door de kleinste details waardoor hij aan een ongelooflijk traag tempo werkte. Als voorbeeld geef ik je graag volgend feit mee: Aan 'Diosamante' heeft Gal van 1987 tot 1992 gewerkt. Groot was dan ook zijn verbazing als Gal dus op een dag in de kantoren van Métal Hurlant naar hem toegestapt kwam en zei dat hij graag een verhaal van hem wou uittekenen. Jodorwsky kan alleen maar vol bewondering zeggen dat hij nooit een beter verhaal zou kunnen bedenken dan het door Gal geschreven en getekende saga van Arn. Er ging een half jaar over en Gal kwam terug op zijn voorstel. En zo is 'Diosamante', het afgewerkte deel, en 'De Kinderen van Diosamante', niet door Gal afgewerkt, ontstaan.

Het verhaal is niet mijn ding. Alles wat fantasy is is niet voor mij weggelegd. Van het moment dat er mythische monsters en werelden in voorkomen durf ik een strip al gauw op de stapel 'niet te lezen' leggen. Waarom dan toch 'Diosamante' recenseren, zal je vragen. Wel het is de cover die me over de schreef heeft gehaald. (En ook een beetje omdat het uitgeverij Sherpa is, maar dat lijkt dan weer meer op een voorkeursbehandeling. ;-)

De strip is een aaneenschakeling van kunstwerkjes. Elke plaatje, elk detail, elke pagina zou je zo aan je muur kunnen hangen, mooi ingekaderd en een spotje erop zodat je kan genieten van de prachtige tekening. Gals obsessie voor het detail zorgt ervoor dat er een eyegasm voor de lezer ontstaat. De imaginaire werelden, waarvan de deuren zich voor je openen, zijn ontsproten uit de gedachten van een inventieve geest die steeds zijn grenzen aftast met het gevolg dat elke pennenstreek perfect moest zijn of onverbiddelijk uitgewist. De werelden die Gal hier op papier zet zijn niet alleen magisch maar ook fenomenaal te noemen. Doordat Gal gebruik maakt van een ruime baldindeling zijn de plaatjes groter dan gebruikelijk waardoor je het gevoel krijgt dat je zelf in de tekeningen wegzinkt.

Diosamante is, zoals reeds gezegd, het afgewerkte deel, voor 'De Kinderen van Diosamante', later alsnog getekend door een andere meester in het vak, namelijk de Kroaat Igor Kordey onder de titel 'De parabel van de veloren zoon', krijgen we van Sherpa de reeds afgewerkte platen te zien, aangevuld met de schetsen en tekeningen die Gal net voor zijn dood nog had kunnen maken om het verhaal te vervolledigen. Maar het heeft dus niet mogen zijn. Twee afgewerkte hoofdstukken en het noodlot sloeg toe

De strip was een ware openbaring. Dat deze man tot op vandaag voor mij, persoonlijk noem ik mezelf gen stripnerd maar ik mag toch beweren er het één en ander van af te weten, onbekend was is dan ook verwonderlijk en sterkt me in de gedachten dat er nog meer mooie dingen in de stripwereld zijn die me in de verre of nabije toekomst zullen geopenbaard worden. Er staan mij en vele andere stripliefhebbers nog mooie tijden te wachten!!!

Klein minpuntje, maar noem dat maar 'mierenneuken', is de grijze band die de prachtige tekening op de cover ontsiert. Maar toch ook nu weer: Bedankt Sherpa om deze strip onder onze aandacht te brengen.

Edit: Commentaar van de uitgever, waarvoor dank: de grijze balk die de cover wat 'ontsiert' herhaalt het motief in de vormgeving van de vorige boeken van GAL in dezelfde collectie: DE LEGERS VAN DE VEROVERAAR en DE WRAAK VAN ARN, vandaar...

http://www.murmures.info/img/pics/130/13065-kro7469.jpg



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.