Recensie

De lokroep van de roots 3 Sanyanga


Waar in het vorige deel de groep nog enigszins naïef en arrogant de Afrikaanse savanne intrekt, wordt het langzaam maar zeker duidelijk dat de wildernis geen plaats voor doetjes is. Het romantische beeld van mooi gekleurde landschappen met een paar wilde dieren in, om de bezoekers te vermaken wordt bruut aan flarden gebeten. Tijdens de filmopnames van Anna's zoektocht naar haar vader, loopt het mis en wordt de cameraman dood gebeten. Ook Simon kan de leeuw niet geheel ontvluchten en is nu de drager van enkele indrukwekkende wonden.

http://www.bedetheque.com/media/Planches/PlancheA_178774.jpg

Toch wordt de film niet stopgezet. The show must go on. En de hele troep trekt verder de savanne in, in de sporen van de expeditie van de vader van Anna. Maar ook hier komen ze slecht nieuws tegen. Ze vinden een dood expeditielid terug en als ze zijn notitieschrift lezen, wordt het duidelijk dat de expeditie behoorlijk wat tegenslag heeft gekend. Het ziet er naar uit dat niemand die missie overleefd heeft, maar toch.. zonder duidelijke aanwijzingen over Anna's vader, gaan ze verder op zoek. Echter, echt voorspoedig gaat dit niet. De savanne is nu eenmaal een plaats waar roofdieren (dierlijk en menselijk) rondhangen en ondertussen loopt de relatie tussen Simon en Anna mis waardoor ook die spanningen toegevoegd worden aan de reeds moeilijke omstandigheden. Karakters botsen en mensen tonen hun ware aard. Ja, Afrika legt de zielen bloot.

Wat een rit, dit was. Een groep vol spanningen, die doorheen een wondermooie doch gevaarlijke omgeving proberen een doel te bereiken. Alle tegenslagen en sluimerende gevoelens steken het vuur aan de lont, waardoor we behoorlijk wat gewelddadige acties krijgen zonder echt verlichting te krijgen van de spanning. Ondertussen krijgen we door de ogen van Anna heel wat informatie over de savanne, zijn dieren en stammen te verwerken. Zij blijft er in slagen om de schoonheid te zien en aan de lezer mee te geven. Dit balanceert de bijna ondraaglijke geladen atmosfeer en zorgt er voor dat ik ondanks alles dit boek afsluit met een gevoel van warmte voor Anna en Afrika.

Natuurlijk, zijn de tekeningen en de inkleuring daarbij essentieel. De savanne wordt wonderbaarlijk knap weergegeven, zelfs wanneer het noodlot toeslaat. Tragiek op zijn mooist. Ik zou bijna vermoeden dat de tekenaar en inkleurder zelf verliefd zijn op Afrika om het zo prachtig weer te geven.

Deze reeks scoort bij mij zowel qua verhaal als tekenstijl. Ik hoop dan ook dat andere projecten van deze kunstenaars nog zullen volgen.

In het kort: een aanrader natuurlijk!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.