Recensie

Elfen 5 De dynastie van de zwarte elfen


Net op het moment dat een mens denkt niet meer echt verrast te kunnen worden in een reeks, komt nobele onbekende Hadrien met het vijfde album in de reeks “Elfen”.
http://www.bedetheque.com/media/Planches/PlancheA_203337.jpg
Alle elfen dragen het zwarte gen in zich. Bij sommigen krijgen de eigenschappen die deze in zich dragen, de bovenhand en wordt hun ware aard op latere leeftijd geopenbaard. Dit wil zeggen dat de elf in kwestie gewelddadig gedrag vertoont en voorbestemd is om een echte moordenaar te worden. Die elfen worden gerekruteerd door ronselaars en worden weggebracht naar de citadel van Slurce. In deze burcht van de zwarte elfen krijgen ze een meedogenloze opleiding tot nobele en elegante killer, een beroep waar ze de rest van hun, al dan niet korte, leven aan wijden. In dit album volgen we de jonge elf Gaw’er (eens opgenomen in het midden van de zwarte elfen, Gaw’yn) die z’n opleiding krijgt van de edelman Varh’yn. Hij lijkt voorbestemd voor grootse dingen maar ziet zich reeds van dag één geconfronteerd met de pesterijen van een van z’n oudere medeleerlingen. Daar bovenop klinken elke nacht vreselijke en angstaanjagende geluiden door de nacht. Welk geheim herbergt de vestiging die de jonge knaap z’n nieuwe thuis is?
http://s.scifi-universe.com/critiques/contenu/img-2014322115658.jpg
Bijna een heel album verwacht je ergens dat er een grote strijd zal komen tussen elfengroepen of tussen mensen en elfen (zoals in de vorige albums), maar dat blijft uit. In plaats daarvan vergast scenarist Hadrien ons op een veel subtieler verhaal dat je in de greep houdt gedurende alle 48 pagina’s. We zien een jonge elf opgroeien om tenslotte te eindigen te midden een groep moordenaars-in-spé. Een aantal aspecten van die opleiding passeren de revue, maar dit zonder overdrijven. De auteur heeft een goed evenwicht gevonden tussen de verschillende verhaalelementen zodat dit album heel divers is geworden en een groot deel van de levensloop van het hoofdpersonage bestrijkt en dit zonder dat je het gevoel krijgt dat sommige zaken worden afgehaspeld.
http://www.bdnet.com/img/couvpage/92/9782302036925_pg.jpg
Ook de tekenaar Ma Yi is een onbekende, maar ook hij kwijt zich met verve van z’n taak. Het is een wervelend en aangenaam te lezen geheel geworden. Hier en daar vind ik z’n tekeningen misschien net iets te hoekig, maar daar ga ik zeker niet moeilijk over doen!

Besluit: was ik een weinig ontgoocheld in het vorige deel, dan is dat nu volledig weggespoeld. Dit is een goed in elkaar stekend verhaal dat je meesleurt van begin tot einde. Dit smaakt naar meer!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.