Recensie

De verloren verhalen van Lemuria 2 Strijd onder water


http://i.imgur.com/1qGuu17.jpg

Een opmerkelijk album in de vloed aan verschenen strips in oktober is beslist Lemuria. Een strip waarbij menig recensent bijna automatisch de lijn doortrekt naar de serie Storm. Kan ook moeilijk anders als men net als bij Storm bijna identieke figuren in beeld brengt. De cast wordt ingevuld door Russ een wees op zoek naar zijn afkomst, Lyann een voormalige slaaf en Carp een blauwe alien met een enorme technische kennis. Een trio dat elkaar voorheen van haar nog pluim kende maar door het toeval werd samengebracht. Toch heeft Lemuria buiten de herkenbare figuren niet echt veel raakpunten met Storm. Het geheel speelt zich niet af op één of andere verre planeet, er zijn geen technocraten en geen x aantal sterrenstelsels die veroverd moeten worden. Neen onze helden bevinden zich op een vergeten continent van onze aarde waar zich nu naar verluidt de Stille Oceaan bevind. In dit tweede album betreed ons trio onbewust een heilig verboden woud. Iets wat de woede opwekt van de plaatselijke bevolking. Hun stamleidster beslist dat ze geofferd worden aan de mond. Een soort van vulkaankrater gevuld met water. Als onze vrienden na hun duik in het ongewisse uit het water krabbelen ontdekken ze een poort gemaakt door mensenhanden. Een druk op een verborgen knop, ontdekt door Carp, opent voor hen een onderaardse wereld. Waar een sneltrein als het ware op hen te wachten staat. Nieuwsgierig zoals bijna alle vrouwen drukt Lyann op een rode toets. Waardoor de trein er met G-kracht vandoor gaat. Allen verliezen het bewustzijn, pas als de bestemming in zicht komt neemt de snelheid af. Eens recht gekrabbeld worden ze argwanend aangestaard door een aantal soldaten wiens verbazing al snel omslaat in onderdanigheid als ze het amulet aanschouwen om Russ zijn hals. Het blijkt een keizerlijk teken te zijn een soort van vrijgeleide. Hierdoor begeleiden de soldaten hen naar de onderwaterkolonie Marianapolis. Een stad waar niet alles peis en vree is en waar rebellen en reguliere troepen elkaar het leven zuur maken. Tegen hun wil raken onze vrienden betrokken bij de machtsstrijd.

http://i.imgur.com/e1UpRjc.jpg

Scenarist Sytse S. Algera kwijt zich voortreffelijk van zijn taak. Hij weet een vlot en geloofwaardig scenario samen te stellen. Waarin actie, spannende scenes en avontuur de boventoon voeren. Met als klein minpuntje, Sytse wil soms zoveel gegevens en details toevoegen aan het geheel dat het soms iets of wat te druk overkomt. Een akkefietje dat we hem trouwens graag vergeven. Tekenaar Apri Kusbiantoro hanteert een vlotte en zwierige tekenstijl. Hij weet perfect hoe hij deze onderwaterwereld in beeld kan brengen. Zijn pagina-indeling is niet alledaags. Hij experimenteert met allerlei kadervormen en bladindelingen. Iets wat het verhaal tot een hoger peil tilt. Dit tweede album is een schot in de roos. We zijn alvast benieuwd naar de verdere avonturen van ons trio. WG.

http://i.imgur.com/UyeVR3x.jpg











Dit is een recensie van een gebruiker.