Recensie

Kunnen we het niet over iets leuker hebben? 1 Kunnen we het niet over iets leuker hebben?


http://i.imgur.com/cLg2Xrf.jpg

Mensen worden alsmaar ouder in onze huidige westerse samenleving. Een heikel probleem dat in de toekomst steeds grotere proporties zal aannemen. Een aantal ouderen komen noodgedwongen terecht in een home en anderen doen dan weer beroep op de thuiszorg. Tot zover de hedendaagse aangeboden oplossingen. Maar hoe zal het onze ouders en grootouders vergaan in de toekomst en wat staat er ons te wachten? Een vraag die de Amerikaanse Roz Chast (26/11/1954) een illustratrice van boeken en tevens cartoonist op treffende wijze beantwoord in haar autobiografisch boek: “Kunnen we het niet over iets leuker hebben,”. Zij is de enige dochter van George en Elizabeth Chaz beiden geboren in 1912 en getrouwd in 1938. Mensen die nauwelijks tot geen contact hebben met hun buren of familie en die volledig afhankelijk zijn van elkaar. Waar de één gaat, daar tref je de ander aan. Roz jeugd is er eentje die niet over rozen gaat. Haar moeder onderdirecteur in een school is een moeial en betweter die steeds het laatste woord wil hebben. Iets waartegen haar man zich zelden of nooit verzet. Hij uit wel zijn affectie voor Roz maar bijna steeds wordt hij hiervoor terug gefloten door zijn echtgenote. Zij geeft zelfs meermaals aan Roz te kennen dat ze haar moeder is en niet haar vriendin. Op zestienjarige leeftijd gaat Roz het huis uit om te studeren. Een opluchting voor beide partijen. Als Roz ouders achtenzeventig zijn verlaat ze samen met haar man en driejarig zoontje Brooklyn New York om zich te vestigen in Connecticut. Van 1990 tot 2001 bezoekt ze niet een keer haar ouderlijk huis.

http://i.imgur.com/xmrp9FB.jpg

Als ze dan toch besluit om haar ouders op te zoeken komt ze terecht in haar oude wijk waar nauwelijks iets veranderde gedurende al die jaren. Tot haar schrik ontdekt ze dat het voorheen goed onderhouden appartement van haar ouders verworden is tot een puinhoop. Alles is vies en goor. Roz kan niet anders dan noodgedwongen de zorg van haar ouders op zich nemen. Het begin van een lijdensweg. In stilte hoopt ze dat haar ouders vlug overlijden, wat haar dan weer opzadelt met een enorm schuldgevoel. Ondertussen gaat het van kwaad naar erger, na een zware val beland haar moeder in het hospitaal. Op dat moment ontdekt Roz dat haar vader reeds jaren dementerend is. Iets wat door haar moeder steeds mooi toegedekt werd door haar bazige karakter. Als haar vader voorlopig bij haar intrekt is het de moeilijkste maand uit haar leven. Haar vader herinnert zich bijna niets, heeft weinig heldere momenten, vraagt steeds opnieuw naar zijn vrouw en moet telkens opnieuw het slechte nieuws van haar ziekenhuisopname verwerken. Eens haar moeder ontslagen is uit het hospitaal wordt het weer even normaal. Tot uiteindelijk voor beide hoogbejaarden de toestand onhoudbaar wordt en ze op 23/02/2007 opgenomen worden in een home. Waarbij dan weer andere problemen de kop opsteken, waaronder financiële. Haar vader overlijd hier op 17/10/2007 enkele maanden na zijn opname en haar moeder overlijd na een lange lijdensweg op 30/09/2009. Alhoewel het hier over een moeilijk onderwerp gaat weet Roz Chaz het op een mooie manier in elkaar te zetten. Hoe diep ze ook in de put zit of zich laat leiden door haar gevoelens telkens weer weet ze overeind te krabbelen. Ze voelt zich schuldig over allerlei dingen en piekert zich soms dagenlang suf over hoe het nu verder moet. Ze brengt het op een ironische maar eerlijke manier. Ze toont ons via strips en tekst hoe ze omgaat met haar verdriet en hoe je als kind de ouderrol zo goed en zo kwaad als het gaat moet overnemen. Ze leert om te gaan met gênante fysieke complicaties en met vreemden die de meest intieme zorg verlenen. Het boek is geen tranentrekker maar gebaseerd op het werkelijke leven. Af en toe is het verhaal geestig, dan weer verdrietig maar het is bovenal een troost voor diegenen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden. Pure klasse dit album. WG.

http://i.imgur.com/P4QZRfO.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.