Recensie

Alleen 9 Voor het middernachtkind


Alleen werd in meerdere recensies reeds geroemd als een van de beste jeugdreeksen van de laatste jaren. En terecht volgens mij! Een origineel uitgangspunt, aantrekkelijke karakters en een resem aan nieuwe wendingen maken dit verhaal immers tot een topper. Nadeel is wel dat het eerste album verscheen in 2007 en dat het originele doelpubliek de kaap van 20 jaar bereikt of zelfs al gepasseerd is. Instappen in de reeks kan ook niet zomaar. Enfin, wie ooit gebeten werd door dit verhaal, zal de reeks zeker verder in huis halen. Net als ondergetekende dus… De rest zou beter op zoek gaan naar alle delen! ;-)
http://www.images.culturebd.com/red/aex/9997/ori_aex_9997_mzs32ogo8xxhztpxckf4thlrutgxdlfq-page6-1200.jpg
Zoals daarnet aangehaald, zorgt Vehlmann voor een hele schare aan nieuwe elementen in z’n verhaal. Als lezer wordt je keer op keer getrakteerd op wonderlijke ideeën en gebeurtenissen. Je weet nooit waar je je in het volgende album weer mag aan verwachten. De aantrekkingskracht van de reeks verdwijnt op die manier niet en maakt dat je reikhalzend uitkijkt naar het vervolg. De vraag is natuurlijk hoe lang dit kan duren. Het risico bestaat immers dat het geheel te complex en/of te vergezocht wordt. Gelukkig is dit vooralsnog niet het geval en is een derde cyclus zeker welkom.
Bij mondjesmaat komen we te weten wat de limbus, waar de kinderen in vertoeven, eigenlijk is. Ook de verdere achtergrond en de drijfveren van de protagonisten en een aantal belangrijke nevenpersonages wordt beetje bij beetje uit de doeken gedaan. Langzaam echter; net voldoende om onze honger naar meer info te bevredigen. Maar ondertussen is het meer dan duidelijk dat we nog lang het laatste van deze vreemde wereld niet gezien (laat staan begrepen) hebben!
http://www.dupuis.com/bannieres/1160940_seuls-9.jpg
De tekeningen van Gazzotti kunnen de argeloze striplezer misleiden. De achtercover van de albums schetst immers een vrolijk tafereel met onschuldige gezichten die doen uitschijnen dat je een amusante kinderstrip aanschaft. Niets is echter minder waar. Kijk maar naar de voorcovers: die geven -op een enkel exemplaar na- allen een gruwelijk of gewelddadig tafereel weer. Hoewel de tekenstijl ogenschijnlijk in contrast staat met de inhoud, is dit eigenlijk niet het geval. Treffende emoties en een heel gevarieerde weergave van de kinderen tillen dit werk tot een hoog niveau. Oude kinderen zien er in hun jeugdig uiterlijk ook oud uit, jonge meisjes en knapen hebben de daar bijhorende onschuld over zich.
http://www.bandgee.com/data/img/wallpapers/seuls/78.jpg
Een van de vragen die je je kan stellen is of dit een kinder- of jeugdalbum is. Wel, dit album bulkt van de actie en die is meestal niet van de zachtaardige soort. Rake klappen vallen, bloed vloeit, moorden worden gepleegd. Al te gevoelige zieltjes (ik heb het dan over het jeugdige publiek) kunnen zich dus beter onthouden want geweld en bloed zijn alom tegenwoordig. Gelukkig wel op een aanvaardbare manier.
http://blog.dupuis.com/wp-content/uploads/2014/03/en-attendant-SEULS.jpg
Besluit: niets is wat het lijkt en daar kan je als lezer niets op tegen hebben! Kopen is de boodschap.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.