Recensie

Krasse knarren 3 Wie vertrekt...


http://i.imgur.com/oW3l9Gz.jpg

Stiekem hoop ik dat als ik ooit de gezegende leeftijd van Mimile, Pierrot en Antoine bereik dat ik nog net zo goed in mijn vel zit als dit trio. Vergeet niet dat ieder van hen meer dan zeventig jaar op de teller heeft staan. Het is net alsof de pensioengerechtigde leeftijd voor hen niet van tel is. Van bij het begin van dit nieuwe album gaan ze er weer keihard tegenaan. Pierrot een echte rooie rakker wordt in Parijs opgepakt tijdens een demonstratie tegen een chemische firma. Onbewust van dit feit zijn Mimile en Antoine druk bezig tijdens een hevige regenbui met het uitzetten van potten en pannen om het binnen druppelende regenwater op te vangen in het huis van Sophie, het nichtje van Antoine. Een Sophie die tijdens diezelfde regenbui bijna van de weg wordt gedrukt door de erfgenamen van Garan-Servier (album 1) een man die net voor zijn dood zijn ganse kapitaal overdroeg aan Sophie. Zij hebben haar rekeningen laten blokkeren en boekten het geld over naar beveiligde rekeningen. Toch is dit het minste van al haar zorgen. Thuis aangekomen treft ze Mimile buiten bewustzijn aan op de vloer. Waarbij ze zich afvraagt in welke oorden Antoine nu weer vertoeft. Deze is ondertussen druk bezig om de schapen van Berthe tegen het wassende water te beschermen dat haar weilanden overspoelt. Iets wat hij met flinke tegenzin uitvoert. Antoine, Mimile en Pierrot zijn nu niet direct de beste vrienden van Berthe omwille van een oude vete. Als Sophie hen vertelt dat ze eieren koopt bij Berthe kijken Antoine en de inmiddels uit Parijs teruggekeerde Pierrot haar met de nek aan. Ze willen niet vertellen wat er ooit speelde tussen hen en Berthe. Bestempelen haar gewoon als een gek oud wijf. Met Mimile gaat het ondertussen iets beter. Door zijn vroegere beroep als bokser vertonen zijn hersenen heel wat oude verwondingen die met de juiste medicatie onder controle worden gehouden. Als dan ook nog een een invalide Australiër, een vriend van Mimile, opduikt en Sophie ontdekt wat er echt speelt tussen Berthe en haar drie vrienden is het hek helemaal van de dam.

http://i.imgur.com/1PvXiqj.jpg

“Krasse Knarren” is een creatie van Wilfrid Lupano, (Alim de leerlooier, De Engelsman die niet van vuurwapens houdt) hij schotelt ons een illuster drietal voor dat we doorheen de drie albums steeds beter leren kennen. Ze zijn voor de buitenwereld een gesloten boek maar hebben doorheen de loop der jaren heel wat watertjes doorzwommen. Hierdoor hebben ze meerder krassen op hun ziel en zorgvuldig bewaarde geheimen die Sophie via zorgvuldig uitgespannen valstrikken steeds weer weet te ontsluieren. Een Sophie die een poppentheater uitbaat, maar die eens ze haar mantel van lieverdje aflegt de nodige druk weet uit te oefenen op de erfgenamen van Garan-Servier en hen flink het vuur aan de schenen legt. Het scenario zit nog vol onverwachte humoristische plotwendingen waarbij de lezer zich afvraagt hoe de scenarist zich hier weer uit gaat redden. De tekeningen van Paul Cauuet zijn karikaturaal uitgevoerd. Hij toont ons een stel oudjes die ondanks hun leeftijd nog flink hun mannetje kunnen staan. Zijn tekeningen ademen sfeer uit, zijn uitgewerkt tot in de puntjes. Eindconclusie: een uitstekend energiek uitgevoerd verhaal, vol vaart, de nodige humor en dat ook nog eens fraai in beeld is gebracht. WG.

http://i.imgur.com/zeYxIAd.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.