Recensie

Narcisse 2 Terra Nulius


http://i.imgur.com/SXPNadS.jpg

In een vuurtoren, ergens op een klif aan een niet nader bepaalde kust, vertelt Narcisse zijn levensverhaal. Dit aan een jongen die hij een schuilplaats bood tegen een woeste storm. Het is niet zomaar een verhaal, maar eentje vol emotie, heimwee en avontuur. Waarbij de veertienjarige Narcisse na de schipbreuk van de de “Saint-Paul” zwaar gewond achtergelaten wordt door de bemanning op een archipel ergens in Australië. De scheepsvracht, driehonderdzeventien Chinese slaven, wordt eveneens gedropt op het eiland. Met de overblijvende sloep van het schip gaan kapitein en bemanning op zoek naar hulp. Als de schaarse overlevenden worden opgepikt op 11 oktober 1858 door de schoener de “Prince of Denmark” weigert de kapitein van dit schip te stoppen met vissen. Hierdoor gaat er heel wat kostbare tijd verloren, pas op 25 december meert het schip aan in Port de France. Als een nieuwe tocht uitgezet wordt blijkt dat de Chinezen opgepeuzeld werden door de kannibalen die leven op deze archipel. Dit als afschrikking om ongewenste bezoekers op afstand te houden. Van Narcisse is er nergens een spoor te bekennen. Zeventien jaar later wordt hij levend en wel opgepikt door de bemanning van de “John Bell”. Iets wat niet echt zonder slag of stoot verloopt. Hoe onwaarschijnlijk bovenstaand verhaal ook maar kan klinken, toch is het gebaseerd op historisch correcte feiten. Het klassiek opgebouwde verhaal ademt kracht uit, toont ons hoe Narcisse te midden van de Aboriginals weet te overleven, er zelfs een eigen leven weet uit te bouwen en zich schikt in zijn lot. Tot steeds verder oprukkende niets ontziende blanken belust op land en buit hem ontdekken tussen de inlanders. Ze besluiten Narcisse gevangen te nemen, iets wat niet zonder slag of stoot verloopt. Eens hij in de greep is van zijn belagers weet hij dat dit een afscheid voor altijd is en dat hij zijn vrienden, vrouw en kind nooit meer zal weerzien.

http://i.imgur.com/Ww3Ediv.jpg

Tekenaar en uitvoerend scenarist Chanouga toont ons dit alles via mooi uitgewerkte tekeningen. Hij heeft niet alleen een uitstekend oog voor de hoofdfiguur en de bijfiguren maar toont ons mooie gedetailleerde in aquarel geschilderde landschappen met verbluffende lichteffecten. Mooi meegenomen is dat we het verhaal mee beleven en zien door de ogen van Narcisse die eveneens het geheel becommentarieerd. Er volgt nog een derde en afsluitende album waarbij naar alle waarschijnlijkheid de focus gericht wordt op Narcisse's terugkeer naar de zogenaamde beschaafde wereld. We kijken er alvast naar uit. WG.

http://i.imgur.com/aNttiyE.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.