Recensie

Claire Dewitt 2 Aan de poort van de hel


Het zit premiejager Claire Dewitt niet mee. Aan het einde van het eerste album, waar ze de confrontatie aanging met Johan Falk, de man waarop ze samen met haar compagnon Gerd jacht maakt, loopt het totaal uit de hand. Dit tijdens het opgraven van de doodskist van Claires vader. Naar verluidt zou hij niet overleden zijn maar zich ergens om een ons onbekende reden schuilhouden. Bij de schermutseling tussen Johan Falk en Claire wordt deze laatste op het nippertje gered door haar overleden zus. Die opgestaan is uit de dood, en zich kan omvormen tot een afzichtelijk creatuur. Johan wordt uit elkaar gereten, Gerd legt het loodje, en Claire, die door een verdwaalde kogel uit het pistool van Falk zwaargewond naar het ziekenhuis wordt afgevoerd, vecht tegen de dood. Ze vecht niet alleen tegen de dood, maar tegen de nachtmerries die haar teisteren. Telkens opnieuw komt Johan Falk haar gemoedsrust bedreigen. Hij is omgevormd tot een demon die kost wat kost Claire de dood in wil drijven.

http://i.imgur.com/TzCc8Au.jpg

Hierdoor doen zich de vreemdste situaties voor. Claire kan niet langer meer onderscheiden wat fantasie of werkelijkheid is. Ze ziet dokters en verplegers om zich heen als vijanden en schopt wild om zich heen. Tijdens deze nachtmerries verplaats ze zich schijnbaar buiten het ziekenhuis, ze slaat op de vlucht en wordt meer dan eens geconfronteerd met de reïncarnatie van Johan Falk. Toch staat ze niet alleen in deze strijd tegen het kwaad, meermaals als de moed haar in de schoenen zinkt en Claire wil opgeven, duikt de schaduw van haar moeder op. Die Claire telkens opnieuw op het juiste pad zet. Als Claire aan de beterhand is, verlaat ze het ziekenhuis en gaat ze op zoek naar haar vader Bedlam Dewit. Eens deze uitgeschakeld is kan ze de hel en haar nachtmerries ontlopen.

http://i.imgur.com/n7bKo5C.jpg

Het wordt een waanzinnige tocht doorheen een vreemde en dreigende wereld, waar in ieder verborgen hoekje een dodelijk gevaar schuilt. Zoals iedereen uit bovenstaande kan opmerken is Claire Dewitt geen atypische western. Het is er eentje waar wel alle gedegen onderwerpen uit de western in opduiken, maar deze worden aangevuld met bovennatuurlijke elementen Scenarist Willem Ritstier weet dit op een unieke manier te combineren. Toont ons een Claire die ten prooi is aan nachtmerries. Hierdoor moet de lezer, die het verhaal in de juiste context wil plaatsen, er wel even het hoofd bij houden. Er is soms moeilijk een onderscheid te maken tussen Claires fantasieën en de werkelijkheid. Er wordt in het eerste deel van het verhaal voortdurend geswitcht tussen droom en werkelijkheid wat het geheel soms een ietsiepietsie onoverzichtelijk doet overkomen. Eens Claire het ziekenhuis verlaat zwakken de nachtmerries iets of wat af, maar komt ze terecht in een voor haar bedreigende wereld. Fred De Heij, de tekenaar van dienst weet dit alles schijnbaar moeiteloos in beeld te brengen. Zijn tekeningen zijn vlot en vloeiend en stralen een ongekende levendigheid uit. De door hem gecreëerde demonen zijn soms angstaanjagend uitgetekend, en lijken een andere keer dan weer uitermate grappig. Fred is een kei in het weergeven van nachtmerrieachtige toestanden gevuld met afzichtelijke demonen. Claire Dewitt is beslist geen strip voor gevoelige zieltjes. Maar zij die houden van een western gevuld met horror en pure angst zullen beslist genieten van het scenario en de mooi uitgewerkte tekeningen. WG.

http://i.imgur.com/PCULQqO.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.