Recensie

Wonderball 1 De jager
2 Het spook


http://i.imgur.com/QgdNfI7.jpg

San Francisco, 1983, Inspecteur Spadaccini is verslaafd aan Wonderball-chocolade, wat meteen ook zijn bijnaam verklaard. Maar buiten deze verslaving is er weinig zoets aan hem te bespeuren. Hij is dan wel één der beste politiemensen van de Amerikaanse westkust, maar heeft een karakter om u tegen te zeggen. Hij ligt voortdurend in de clinch met zijn collega’s, oversten en journalisten. zelfs Interne Zaken houdt hem nauwlettend in het oog. Nog één enkele misstap, en hij kan zijn boeltje pakken. Niet dat dit hem ook maar een sikkepit kan schelen. Hij gaat gewoon zijn eigen gang. Hij is dan ook de ideale speurder om menig onwelriekend zaakje uit te spitten. Zeker als het gaat om een massamoordenaar die binnen negen seconden, negen toevallige passanten ombrengt. Eens hij de plaats delict nauwkeurig onderzoekt, ontdekt hij heel wat raakpunten, tussen deze zaak, en de moord op J.F. Kennedy. Deze werd vermoord in Dallas op 22 november 1963, door Lee Harvey Oswald, met een welgemikt schot uit een Carcano-geweer. Een zaak die Wonderball nog steeds hoog zit, daar hij als één der lijfwachten van de president, de aanslag niet kon voorkomen. Als hij zijn vermoedens uit bij zijn overste wordt hem paranoia verweten. Hij besluit zijn oude vriend Sam Waklovski op te zoeken, die voor de aanslag op Kennedy een theorie had opgebouwd over een wonderkogel. Maar daar hij in het korps bekend stond als druggebruiker, werd zijn visie weggelachen. Ondertussen is hij aan lager wal geraakt, en leeft hij in de sloppenwijken van San Francisco. Toch verwijst hij onze speurder door naar Bob Archer, een oude rivaal van Wonderball. Die eveneens de zaak Kennedy niet kon laten rusten. Hij bezit hierover zelfs, een uitgebreid en zorgvuldig opgebouwd dossier, dat hij met onze inspecteur wil delen. Maar voor hun afspraak kan doorgaan worden zowel Sam als Bob omgelegd. Gelukkig weet Spadaccini het dossier tijdig weg te kapen onder de neus van zijn belagers. Het spoor voert hem naar de mysterieuze organisatie ‘Collegium Occulta'. Een organisatie die Alpha’s creëert, koude methodische killers zonder angst en emoties. Als het ware perfecte soldaten, met slecht één mankement. Af en toe slaat bij één van hen de stoppen door, waardoor ze ongelimiteerd aan het moorden gaan.

http://i.imgur.com/l4HjWXf.jpg

Er wacht onze Wonderbal dus nog heel wat zoekwerk naar de personen achter dit project. Het wordt een loodzware opdracht. Niet alleen wordt hij tegengewerkt door interne zaken, maar zijn collega inspecteur Ellroy wil hem zelfs aanhouden als aanstichter van al het geweld. Gelukkig kan onze vriend rekenen op Frank Ressler Black. In de politiedossiers steevast het ‘Spook’ genoemd. Hij lijkt ongrijpbaar en weet steeds op het juiste moment Wonderball bij te staan. De strip op scenario van Fred Duval en Jean-Pierre Pécau, is een rauwe onversneden politiethriller. Bloederig, gewelddadig en met een politieke ondertoon. Op een mensenleven meer of minder wordt er niet gekeken. Bij wijze van spreken, is Spadaccini een soortement Dirty Harry op zijn best. Wij krijgen een politieman in beeld, die zich niet houd aan law en order, maar eentje die gewoon zijn eigen regeltjes volgt. Dit alles wordt vastgelegd in een complexe, maar uitstekende plot. Die via een seriemoordenaar leidt naar een geraffineerd samenzweringscomplot. Eens men begint te lezen in deze strip wordt men meegesleurd in een bizarre wereld die zich afspeelt in de onderbuik van onze samenleving. Colin Wilson weet dit alles op een supersterke en overtuigende manier in beeld te brengen. Zijn tekeningen zijn een lust voor het oog en voegen heel wat meerwaarde toe aan het verhaal. Laat deel drie maar komen! WG.

http://i.imgur.com/0uGsFgg.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.