Recensie

Drakenbloed 9 In de naam van... Satan!


De reis naar de Caraïben is net een heel stuk gevaarlijker en intrigerender geworden. Drie mannen zijn met behulp van hun eigen organen, spieren en pezen opgehangen aan de mast en zeilen. Niet echt een leuk spektakel. Natuurlijk gaat men direct op zoek naar de dader, immers die moet toch gemakkelijk te vinden zijn op één schip in het midden van de oceaan. Hij kan nergens heen en iemand moet toch wel iets gezien of gehoord hebben... maar neen, natuurlijk niet. Zo simpel is het leven van kapitein Hannibal Meriadec niet.

Door de stijgende onzekerheid worden er al vlug de wildste geruchten verspreid en broeit er iets bij de bemanning. Hoelang kan de kapitein dit nog in de hand houden en toch nog proberen de moordenaar te stoppen? Minder lang dan verwacht, want de moordenaar slaat nogmaals toe en het schip verandert zo langzaamaan in een bom, waarvan de lont al aangestoken is. Het is dan ook aftellen naar de knal. En geloof me, die knal kan tellen.

Dit is een deel waarbij de spanning bijna onmenselijk hoog wordt opgedreven. De suspense is te snijden, zelfs nu nog ook al is het boek al even dicht. Waar is dat volgende deel?

Dit boek ademt een duistere sfeer uit. De kleuren, de tronies, de gezichtsuitdrukkingen maar zeker ook de inhoud zorgen hier voor en daarvoor lezen we dit ook. Lekker even mee griezelige moorden mee oplossen om dan helemaal schrik te krijgen bij het verdere verloop van dit deel. Ja, dit mag er gerust eens tussen zitten.

In het kort: goed deel!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.