Recensie

Nero: De premières 5 Het geheim van Matsuoka


Bijna 70 jaar geleden, in 1947 om precies te zijn, startte Marc Sleen met een nieuwe reeks in De Nieuwe Gids en Het Vrije Volksblad. Deze ging over een detective met de naam Van Zwam. Ook M. Schoonbaard kreeg in dit eerste verhaal een rolletje toebedeeld. Het is deze laatste die in de volgende avonturen van Van Zwam een steeds grotere rol kreeg toebedeeld en uiteindelijk na 8 verhalen de titelrol kreeg toebedeeld onder de klinkende naam Nero.

Deze vijfde in de reeks ‘de Premières’ introduceert dus eigenlijk 2 personages: Van Zwam en Nero, waarbij de tweede zoals reeds gezegd een bijrol had. De detective gaat op zoek naar de mysterieuze verdwijning van 3 mannen in Brussel. Zij blijken ontvoerd door de Chinees Matsuoka die er door een zelf gebrouwen bier in slaagt mensen aan z’n wil te onderwerpen. De proefkonijnen nemen door het drinken van het geestrijke vocht een andere identiteit aan, gaande van Jan met de Hamer (Jef Pedal), over Lodewijk XIV tot Keizer Nero. Het is die naam die Nero zal houden voor de volgende 216 avonturen.
http://www.familietroch.be/STRIPINFO/premieres_vanzwam_001.jpg
Marc Sleen schreef dit verhaal voor kranten en dat is duidelijk te merken aan een aantal zaken. Zo is er de duidelijk afscheiding per 2 stroken. Aan het einde daarvan wil de auteur de lezer doen verlangen naar het vervolg. In dit album bemerk je dan ook elke halve bladzijde een duidelijke afscheiding. Ook de plotse onderbreking van het verhaal om de lezers een gelukkig nieuwjaar te wensen is daar een bewijs van. Door die zaken leest dit album anders dan wat we momenteel gewoon zijn.
http://www.familietroch.be/STRIPINFO/premieres_vanzwam_002.jpg
De vraag is natuurlijk aan wie Standaard Uitgeverij deze albums nog kan slijten en welke goede argumenten er zijn om dit boek aan te schaffen. De oude tekenstijl, het taalgebruik (dialect en oude spelling) en het verhaal zijn immers niet van die aard dat veel nieuwe lezers zullen staan springen om dit album aan te schaffen. Maar dan zijn er natuurlijk nog de Nero-fans. Zij krijgen een herdruk van de originele tekeningen met het authentieke taalgebruik. En dat is niet te versmaden voor echte fans. Bovendien tracht SU het album origineel te maken door dit voor het eerst (volgens mijn weten dan toch) in kleur uit te geven. Het kleurgebruik is vrij sober gehouden waardoor het geheel nog steeds oud aanvoelt. Toch zie je regelmatig een modernere toets in het inkleuren waardoor ik soms een duaal gevoel heb dat dit initiatief dan eens toejuicht en er dan weer in ontgoocheld is.

Besluit: Marc Sleens Nero behoort zonder twijfel tot het Vlaamse erfgoed in stripland. SU biedt via deze reeks een geslaagde introductie van de hoofdpersonages. Ook dit vijfde album is weer mooi uitgegeven en zal bij menig fan de boekenkast sieren.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.