Recensie

Berlijn (Lutes) 2 Rook


In Berlijn 2. Rook schetst de Amerikaan Jason Lutes de Duitse hoofdstad Berlijn aan de vooravond van het nazi-regime (om precies te zijn van juni 1929 tot en met september 1930). In fragmenten volgen we de levens van radicaal verschillende personages: een groep Amerikaanse, zwarte jazzmuzikanten; een meisje dat zwerfster wordt nadat haar moeder is gedood door de politie; een journalist die mensen interviewt, betrokken bij een hard neergeslagen demonstratie; en diens vriendin, een tekenares die verstrikt raakt in het decadente nachtleven van de hogere klassen. Dit alles tegen de achtergrond van een problematisch land, waarin zowel communisten als nationaal-socialisten aansturen op verandering. Wie daarbij uiteindelijk de overhand krijgt, moge duidelijk zijn.

Lutes vertelt zijn 210 pagina's lange verhaal in strakke zwart-wittekeningen. Soms wordt hij daarbij net iets té artistiek, bijvoorbeeld als hij meer dan vijftig volledig tekstloze plaatjes achter elkaar plaatst van het bovengenoemde jazzcombo tijdens een optreden. Maar door de bank genomen weet Lutes' combinatie van tekst en beeld erg goed het beoogde sfeertje neer te zetten, en de lezer zo mee te nemen naar een stad tijdens een al bepaald niet prettige fase in haar geschiedenis, waarbij de donkere wolken van een nog duisterdere periode zich samenpakken boven de horizon.



Dit is een recensie van een gebruiker.