Recensie

De tien geboden 4 De eed


Scenarist van de Tien Geboden en tekenaar TBC presenteren ons het vierde bedrijf over het ons inmiddels al bekende 'Nahik'. Opnieuw geen blijspel met dit verhaal. Het lijkt op het lot van deze wereld: ongerijmd, pijnlijk en bloedig. Kortom opnieuw een tragedie. Deze woorden zijn beter te begrijpen als je weet dat het verhaal zich grotendeels afspeelt op het einde van de Tweede Wereldoorlog. De hemel was helderder vóór de oorlog toen het groepje Joegoslavische vrienden een picknick organiseerden en grote woorden enkel lucht raakten. Maar je voelt al dat het fout loopt wanneer Davor Stimac, een van de vrienden, de kerkelijke plunje aantrekt nadat hij besefte dat zijn heimelijke liefde nooit zijn gevoelens zou kunnen beantwoorden. Komen daarbij de verschillende politieke opvattingen van de vrienden die pijnlijk hun gevolg kennen tijdens de oorlog, wanneer de werkelijke karakters bovenkomen. De basis voor het verhaal is een eeuwenoud recept: liefde, jaloezie, haat, bedrog en wraak. Verder bewierook ik nog de heldere tekenstijl van TBC, die met klare lijnen sterke karaktertrekken weet vast te leggen. Origineel is het verhaal alvast niet, er zijn evenmin nieuwigheden te vinden in dit verhaal, maar een saaie strip is het in geen geval. Het leest vlot en onderhuids voel je weer die vernietigende en bevelende kracht opdoemen van het levende boek 'Nahik'. Een leuke reeks om te verzamelen en ze staan nog mooi ook in de stripkast. Giroud, breng ons nog in bekoring!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.