Recensie

Kruistocht 5 Gauthier van Vlaanderen
6 Sybille, lang geleden


Heb je dat gevoel soms ook? Je zit een strip te lezen en al gauw heb je het gevoel dat deze je bekend voorkomt? Vele strips vertrekken vanuit een zelfde standpunt maar nemen dan andere wendingen. Gelukkig maar voor ons, de lezer.

Maar hier ligt de reden toch enigszins anders. Dit vijfde deel van Kruistocht is al eens uitgegeven, maar onder een andere naam. Nomade is de naam en deze werd verleden jaar op de markt gebracht. De reden hiervan is dat Dufaux "kruistocht" zag als een basis om van daaruit verder de legendes te bespelen. Hij bezat, zo zegt hij zelf, zo een onuitputbare bron en hij ontdekt elke dag weer nieuwe pistes voor zijn verhaal die in feite al sinds lang schemerden en onder het oppervlak van het scenario zaten.

Waarom ze dan toch deze strip opnieuw uitgeven onder de oude naam van de reeks is me niet helemaal duidelijk. Ook op de site van Lombard of op andere "gerenommeerde" strippagina's is hier niets over terug te vinden. (of ik moet er over gekeken hebben) Zoals de recensie van Nomade ben ik het eens met de recensent dat een nieuwe cyclus gerust een nieuwe naam mag krijgen. Gedurfd maar perfect te doen omdat de bijnaam van Gauthier van Vlaanderen Nomade is. De terugkeer naar de oude naam is me dus een mysterie.

Le Lombard: "Zijn naam is El Hadj. Verscholen achter een masker slaat hij meedogenloos toe, even onverbiddelijk voor het Kruis als voor de Halvemaan. Djinn Ottar Benk huurt hem en zijn beruchte moordenaarssekte in voor een bijzondere opdracht. Ze moeten Reinoud van Châtillon iets kostbaars ontfutselen. Dit zonder ook maar een spoor achter te laten. Maar dat is buiten Gauthier van Vlaanderen gerekend! De ridder zonder roemrijke afkomst en vaderland keek de dood al meermaals in de ogen. En ook nu versaagt hij niet ... "

Ook in deze nieuwe cyclus zijn de tekeningen prachtig en het verhaal hangt aaneen van Oosterse mystiek met de nodige portie erotiek. Anders zou het niet de door ons gekende Dufaux zijn die het scenario schreef.

Ook nu werd er weer enorm veel zorg gedragen voor de decors. Je voelt je hierdoor dan ook meteen midden in het verhaal en je voelt de warmte van de woestijn haast door je vingertoppen naar je lichaam opstijgen. Prachtig realistisch, dus.

Dat de personages nooit uitgewerkt worden heeft een reden. "Mijn creaties moeten zelf hun persoonlijke grenzen ontdekken terwijl ze, indien mogelijk, oprecht voor zichzelf moeten blijven" zegt Dufaux. "Gauthier kan soms een beetje van me los komen, maar laat het nu net dat beetje zijn dat nieuwe deuren opent". Het personage Gauthier van Vlaanderen is inderdaad een vrij duister personage. Beetje bij beetje openbaart Dufaux, door de tekeningen van Xavier, het karakter en het verleden van de man.

Zowel Kruistocht 5 als Nomade hebben een extra katern met tekenmateriaal. Alleen bezit Nomade nog een voorwoord van Dufaux, wat in Kruistocht 5 werd weggelaten.

Jammer dat de uitklapbare pagina's niet langer deel uitmaken van deze reeks. Die gaven een prachtig groot tafereel van de veldslagen die alom tegenwoordig waren in de vorige delen. Voor de rest een schitterend epos dat verdient om gevolgd te worden.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.