Covertekst
"1943 heeft het niemand makkelijk gemaakt. Tenzij mij misschien. Waarschijnlijk, zelfs. Ik heb de oorlog gevolgd, maar ik moest er niet aan deelnemen.
Ik heb mijn eigen begrafenis bekeken, hoewel me het pijnlijke lot bespaard is gebleven om te moeten sterven. Kun je nagaan hoeveel geluk ik heb gehad. Maar wat zal 1944 brengen?"
Cambeyrac, 1944. Oorlog. Doodgewaand worden heeft voordelen, maar ook nadelen. Julien Sarlat weet er alles van. Vanuit het zolderraam in het huis van de dorpsonderwijzer, die is opgepakt door militieleden, kijkt hij naar zijn eigen begrafenis.
Dood én voyeur is hij. Allebei tegen wil en dank. Hoe zal deze bizarre situatie eindelijk aflopen?
Deel twee van 'Het uitstel' brengt een pakkend en totaal onverwacht slot.
