Holly Ann deel 1 - La chèvre sans cornesScenario: Kid Toussaint
Tekeningen: Stéphane Servain
We zakken af naar het hoofdkantoor van Casterman voor een gesprek met Kid Toussaint, de scenarist van de veelbelovende strip Holly Ann. Momenteel nog enkel in het Frans, maar voor de Nederlandstaligen onder ons is er verheugend nieuws te lezen in het vervolg van deze tekst. Holly Ann is de Isabelle Avondrood van 2014. Het verhaal speelt zich af in het New-Orleans op het einde van de 19de eeuw. Zij is diegene die twee rituele moorden dient op te lossen want de politie ter plaatse bakt er niet al te veel van. Ze krijgt de hulp van een stuntelige schrijver Thomas Jofferdale.
http://publikart.net/wp-content/uploads/2015/01/9782203068605_pg.jpgStripinfo: Mag ik je vragen om je even kort voor te stellen?
Kid Toussaint: Ik ben geboren in België. Ik ben scenarist sinds ongeveer 10 jaar. Daarvoor deed ik onder andere journalistiek. Zelf ben ik gek van strips. In feite wou ik altijd al schrijven maar dacht meer in de richting van een volwaardige roman meer dan scenario?s voor stripverhalen. Ik heb getracht om boeken te schrijven maar had noch het talent noch het geduld en strip is het medium dat met het beste afging, waar ik me het beste bij voelde. Als tandem van een tekenaar voel ik me meer op mijn gemak.
SI: En waarom de voornaam Kid? U heet toch Thierry?
KT: Kid is een bijnaam die men me gaf toen ik 10 of 11 jaar was. Ik was kleiner dan al de anderen en leek ook veel jonger dan mijn leeftijd. Soms noemde men me eens de Ket en andere keren de Kid. Ik hield niet zo van die bijnamen maar op rond mijn twintigste levensjaar dacht ik bij mezelf: ? en waarom ook niet?? Ik was die naam ondertussen gewoon geworden. Toen heb ik de Kid geintegreerd in mijn artiestennaam.
SI: Waarom het verhaal van Holly Ann? Waar heb je je inspiratie gehaald?
KT: Het is vooral de stad New Orleans waar ik gepassioneerd door was. Toen ik daar was voelde het allemaal magisch, verslavend, overweldigend. Ik heb verschillende steden in de Verenigde Staten gedaan maar New Orleans heeft me het meest verrast. Er waren, zoals in alle steden veel toeristenvallen maar daar moet je maar niet in trappen. Men bedriegt je éénmaal maar daar leer je uit. En daar heb ik het idee opgedaan om de serie Holly Ann te creëren.
Ik wou een reeks op poten zetten waarin het hoofdpersonnage, net als in Sherlock Holmes of Hercule Poirot, onderzoeken doet naar misdaden. Voodoo werd één van de ingrediënten, rekening houdend dat het verhaal zich in New Orleans afspeelt. Voodoo is een deel van de stad, net als de jazz, het kerkhof en later het carnaval. Allemaal dingen die je moet ontdekken en leren als je de stad wilt ontdekken zoals ze echt is.
http://www.bdgest.com/rotator/images/1631_rot_preview.jpgSI: Over het kerkhof gesproken: Is dat verhaal op het kerkhof effectief waar?
KT: Ja zeker. Als men daar mensen begraaft dan geraken, na zware regenval, die putten vol met water en dan tikken de deksels van de doodskisten tegen de grafsteen. In het begin kan je je afvragen waarom ik dit fait-divers vertel maar dat leg ik verder in het verhaal wel uit.
SI: Kende u Servain reeds voor u startte met Holly Ann?
KT: Neen, ik kende hem enkel van zijn werken maar het is de uitgever die me met hem in contact bracht. Hij vond hem de ideale tekenaar voor deze reeks en heeft hem opgebeld. Hij was net een triptiek aan het afwerken bij uitgeverij Soleil en we zijn onmiddellijk daarna samen beginnen te werken voor dit album. We waren direct amicaal met elkaar en we begrepen ons zonder meer. Het klikte meteen.
Het eerste contact was in Angoulleme. Ik had al een beperkt dossier gemaakt over het verhaal en we hebben daar verschillende vriendschappelijk babbels gehad en het project bekeken en verder uitgewerkt en geconcretiseerd. We zijn meerdere malen samen gaan eten en daar is zowat de verhaallijn ontstaan. De start van onze samenwerking is duidelijk daar begonnen.
Hij was, net als ikzelf, gewonnen voor telkens een afsluitend deel te maken. Het is een verhaal op lange termijn, dus we kunnen hiermee spelen. En omdat er veel secundaire personages zijn kunnen we dit ook deel per deel laten evolueren zodat elk verhaal een afgerond verhaal lijkt maar we toch de personages beter leren kennen. We zorgen dat er een zekere intrige is die in de volgende delen meer naar voor komt.
Gedurende het hele album hebben we ideeën uitgewisseld. Het scenario voor deel één was reeds helemaal afgerond maar toch hebben we verschillende scenes en dialogen toch helemaal herbesproken en herwerkt. Hij had dan ook weer interesse voor personages die mij minder interesseerden en die ik bijgevolg toch verder moest ontwikkelen. Het tweede en derde deel zijn ondertussen ook al geschreven maar hij zorgde ervoor dat ik sommige stukken uit de verhalen toch verder moest bewerken.
Hij heeft dus veel van zijn ideeën in het verhaal gestoken. We waren een tandem, een perfect duo. Hij is een echte perfectionist. Persoonlijk vind ik dat hij voor deze serie tot het uiterste is gegaan. Ik ken geen enkel ander werk van hem dat zo tot in de puntjes is afgewerkt. Kijk alleen maar naar zijn inkleuringen. Die zijn af. Ik heb een enorme bewondering voor zijn kunnen. Die man zit vol potentieel.
We zijn beiden zeer tevreden over de strip maar toch, zoals elke perfectionist is, zijn er dingen waarvan je zegt: "dit had toch beter sus of zo geweest." Maar eerlijk? We zijn toch zeer fier op het resultaat ook al zullen we trachten om ons nog te verbeteren in het tweede en derde deel.
Het voordeel met iemand als Servain is dat je hem niet steeds moet wijzen op de manier van werken. Met Beroy was dat bijvoorbeeld anders. Servain heeft al een hele stripgeschiedenis achter zich dus die kent het klappen van de zweep. Hier en daar heeft Servain in zijn keuzes wel eens de bal misgeslagen, maar door de band genomen zijn het allemaal pareltjes.
http://ds1.ds.static.rtbf.be/article/image/624x351/3/0/f/42a6845a557bef704ad8ac9cb4461d43-1422259256.jpgSI: Er zijn zeer lovende kritieken over Holy Ann. Ik las onlangs op Facebook nog een verslag over het eerste deel van dé Jarbinet en die was niet alleen positief maar kreeg zelf een poduimplaats in zijn top tien.
KT: Ik was ook stomverbaasd toen ik dat las. Echt verwonderd dat het zo de hemel werd ingeprezen. Geflatteerd is in dit geval zacht uitgedrukt.
SI: Voodoo is alomtegenwoordig in het verhaal en toch komen we er weinig van te weten. Gaat men dit onderwerp verder uitboren?
KT: Neen niet echt. In het tweede deel gaan we het over de Natchez-indianen maar de voodoo in het verhaal is puur folklore. Misschien dat we er later nog op terug komen, alomtegenwoordig, zoals je zegt, zal het niet meer zijn, dat is zeker. In dit deel wou ik het dus echt, zoals reeds gezegd, folkloristisch houden en niet te veel ingaan in het geloof.
In voodoo zijn er bijvoorbeeld veel termen die een soort van codetaal zijn. "Het kind zonder horens" is zo een omschrijving die niemand verstaat behalve de mensen die bekend zijn met voodootermen. Het heeft totaal niets te betekenen, het is gewoon een geheimtaal om soortgelijken iets duidelijk te maken zonder dat omstaander hier iets uit kan opmaken. De rituele moord op een blank kind krijgt dus deze omschrijving. Heel amusant.
SI: Ik had het ook eens graag gehad over het hoofdpersonage Holly Ann. In dit deel was het niet helemaal duidelijk wat haar achtergronden zijn. Wie ze is, wat haar verleden was, waarvan ze leeft, ?? Enfin, er bleven veel vragen open.
KT: Het was onze bedoeling om alles rond haar in het vage te laten. Ze is een zeer mysterieus, onafhankelijk en sterk persoon. Ze kent alles en iedereen in de stad. Ze kan zowel praten met de rijke blanke grootgrondbezitter als met de arme zwarte dienaar of de prostituee. Maar van waar ze komt, wat ze doet, dat weten we inderdaad niet. Ze is een erg enigmatisch personage. In feite is de hele stad New Orleans een mysterie. Ook daar weten we nooit wat er te gebeuren staat.
Maar daar zal ik op antwoorden in de twee delen die er nog aan komen. Alhoewel, als je de strip goed en aandachtig hebt gelezen werd er op het einde al een klein deeltje van de sluier opgelicht.
Ook de relatie die ze heeft met de politieofficier is zo een van die mysteries in het verhaal. Ook dit laten we even sudderen. We vertellen niet wat hun vroegere relatie is en wat daar van zal komen maar we creëren toch een veld waarin je kan voelen dat er meer aan de hand is. Ook dit gaan we verder uitwerken. (lacht) Dit was op vraag van de tekenaar die echt wou dat dit personage verder uitgediept zou worden.
SI: Er loopt nog zo een typetje in rond waar ik me bij afvraag wat hij daar doet en dat is Thomas Jofferdale, de schrijver.
KT: En dat zal je nog ondervinden. We hebben afgesproken dat Holly Ann in elk deel een ander nevenpersonage krijgt. Eenmalig dus. Die doet dienst als verbinding tussen de lezer en het verhaal. Een soort van brievenbus. Het zal, net als wij, de persoon zijn die zich zal afvragen wat er aan de hand is. Zij zijn onze ogen, onze stem, diegene die zich afvragen: "waarom doe je dit of dat." In deel één is dat dus Thomas Jofferdale, in het tweede deel zal dat een squaw zijn. Of ze terugkomen? Ja, dat kan, maar dat zal dan wel in een verre toekomst zijn.
SI: In het vierde deel dus.
KT: Uiteraard (lacht)
http://www.bdgest.com/prepub/Planches/1631_P1.jpgSI: Storyville, een gehucht van New Orleans, puur opgericht om de prostitutie uit het stadscentrum weg te houden, bestaat dus echt. Dit lijkt me een onderwerp dat zeker verder kan geëxploiteerd worden.
KT: Wel, leuk dat je dat vraagt. Het eerste project voor deze reeks en ook de eerste naam voor de verhalen was Storyville. Ik wou namelijk dat alles zich daar zou afspelen. Ik hield van die naam. Story, Verhaal. Uiteindelijk is het toch iets anders geworden maar Storyville is zeker heel belangrijk in het leven van Holly Ann. We komen hier zeker op terug en dat het dan een hoofdthema wordt staat al zo goed als vast.
SI: Holly Ann zat toch niet in de prostitutie? Is het daarom dat we zo weinig van haar weten?
KT: Wel, sta me toe hier niet op te antwoorden. (lacht) Wat ik wel kan zeggen is (Nvda: voor een verandering van onderwerp kan dit tellen.) dat de strip in het Nederlands zal verschijnen ergen begin maart. Ondertussen is Holly Ann ook in het Duits vertaald en uitgebracht. U hebt dus een interview te pakken voor de strip in je moedertaal effectief uitkomt.
In feite zijn al mijn scenarios al vertaald geweest naar het Nederlands. Ik werk ook samen met een Nederlandstalige uitgeverij, Dark Dragon Books, en die zijn alles aan het uitgeven van me. Ook zij werken met hardcovers, duurdere uitgaves, dus. Zeer mooi uitgegeven maar naar mijn mening veel te duur.
SI: Ja, maar die reden is bij de Nederlandstalige lezer algemeen bekend. Kleinere afzetmarkt, kleinere hoeveelheden maar wel hetzelfde werk om ze te drukken.
KT: Wat de prijs natuurlijk spectaculair kan doen stijgen. Ja, zo had ik het nog niet bekeken. Om te rendabiliseren moeten ze dan natuurlijk hogere prijzen vragen.
Deel twee en drie van Holly Ann zijn op papier al af en met het tweede deel is Servain al begonnen met uit te tekenen. Ik hoop dat de volgende delen er snel mogen komen. Deel twee komt vermoedelijk al in januari 2016 uit.
Bij Canal-BD is er een luxe uitgegeven waarvan de cover me net iets minder aanspreekt dan het origineel. Prachtige uitgave maar misschien hadden ze toch beter de tekening van Casterman helemaal gebruikt in plaats van slechts Holly Ann. Het uitlichten van het hoofdpersonage maakt de cover net iets te donker, te somber.
SI: Ik heb nog een vraag over een strip die in 2012 is verschenen, "Het Konvooi". Een gebeurtenis die vlakbij mijn woonplaats is gebeurd maar waar in feite heel weinig van geweten is. Hoe ben je op dat onderwerp gekomen?
KT: Wel je geeft de reden. Het is een weinig gekend verhaal maar tegelijkertijd is het wel het enige konvooi met Joden dat in België tot staan is gebracht door enkele avonturiers, als ik me zo mag uitdrukken, en waarvan verschillende ontsnapte gevangenen dit nu nog kunnen navertellen. We hebben daar nauwelijks een fierheid over terwijl we dat zouden moeten hebben. De drie studenten die dit hebben verwezenlijkt waren geen grote verzetsstrijders, integendeel. Ze hadden het idee opgevat om deze terreurdaden, wat die transporten toch wel waren, niet te laten voor wat ze waren maar om hier tegenop te treden. Zonder al te veel voorbereiding, zo goed als ongewapend, tegen een overmacht van zwaarbewapende Duitsers. Heldhaftig, er is echt geen ander woord voor.
Ik wou bepaald iets doen over de tweede wereldoorlog maar alles was al ongeveer gezegd. Toen ik dat verhaal hoorde wist ik dat dit het zou worden. Als ik het niet deed zou niemand het doen. Ik heb het project voorgesteld aan Beroy, die ik al geruime tijd kende, wetende dat hij gepassioneerd is door de geschiedenis en specifiek WOII. Hij had toen geen project en was onmiddellijk bereid om mee te stappen in "Het konvooi".
SI: Ben je nog bezig met andere projecten?
KT: Ik werk ook met Dupuis en Lombard van tijd tot tijd. Ik kom dus altijd met de trein naar Brussel want die zitten aan het Zuidstation terwijl Casterman hier aan het Centraal Station zit. Ik laat me niet gek maken door het Brusselse verkeer en de hoge parkingsprijzen. (lacht)
Wel, bij Dupuis heb ik een reeks die er staat aan te komen met een Italiaanse tekenares. Zij is nog totaal onbekend, een "starter". Ik hoop dat ze met deze strip erkenning krijgt want ze is echt heel capabel.
Bij Lombard heb ik een reeks lopen waarvan de tekenaar ons verlaten heeft. We zijn op zoek naar een vervanger en die komt er wel, maar alles ligt nog redelijk gevoelig.
SI: Onze tijd zit er jammer genoeg bijna op. Ik wil je hartelijk danken voor dit zeer aangename gesprek
KT: Graag gedaan. Ik wens alle Nederlandstalige lezers veel plezier met Holly Ann!
