De Schorpioen is nog steeds op zoek naar het kruis van Petrus. Hij is ondertussen aanbeland in Istanboel. Één probleem: hij zit gevangen in de minder aangename oorden van de residentie van Valzar waar hij tamelijk onheus behandeld. Dit is het gevolg van zijn enige zwakheid: mooie vrouwen. Hij liep immers in de val van de bevallige Ansea. Bovendien zit hij daar samen met Mejaï, die nog steeds van plan is hem het hoekje om te helpen. En alsof dat nog niet genoeg is, zit Rochnan hem ook nog steeds achterna, want die wil ook het kruis opsporen, maar hij heeft er wel andere plannen voor dan de Schorpioen...

Al sinds het eerste deel van deze reeks was het duidelijk: deze reeks dient in de eerste plaats om te entertainen. En dat doet ze ook. Het verhaal is vlot en vol afwisseling en verveelt dus geen moment. Stephen Desberg schuwt de cliché's van het genre niet, maar hij verzuipt het verhaal er ook niet in. Een en ander is wel voorspelbaar, maar het is allemaal zo leuk gebracht dat je geen tijd hebt om je er aan te ergeren. De tekeningen van Enrico Marini zitten daar ook voor iets tussen: knap, met veel zwier en een meer dan geslaagde inkleuring. Echt vakwerk en van het beste in zijn genre. Niet veel mensen zullen zich de aankoop beklagen.