Hallo allemaal,

Bij het lezen van de strips van Guust Flater lach ik zo hard dat ik moet huilen van het lachen. Ik heb mijn oude strips van vroeger echt helemaal kapotgelezen. Vooral als meneer Demesmaeker langskomt en het weer mis gaat met de kontrakten tekenen lach ik erg hard om de situatie, de abnormale pech en hoe het getekend is.



Het is de prachtige tekenstijl van Franquin die me raakt. De extreme woede van Demesmaeker en Kwabbernoot en Pruimpit en de onnozelheid van Guust Flater die hij weet te tekenen is echt ongelofelijk knap.
Ook dat meneer Demesmaeker door de tijd heen steeds meer argwanend wordt vind ik grapppig.

De strip voelt aan als een strip voor volwassenen omdat er geen rare wezens in voorkomen. Alleen maar situaties die in principe echt (met een korreltje zout) zouden kunnen zijn. In het echt zou hij natuurlijk direkt ontslagen worden :)

Mijn vraag is nu... Zijn er (onbekende) strips die een beetje lijken op Guust Flater qua humor en/of tekenstijl?
Ik zoek dus naar strips met heel veel fantasie, maar dan fantasie met de middelen die je hebt in de dagelijkse wereld (geen rare wezens, dieren die praten etc)...

Of ..misschien is Guust Flater zo uniek dat ik nog lang kan zoeken :)

Wel, neem dit maar als uitgangspunt.
Wat niet weerhoudt dat je zeker reeksen zal hebben die jou qua tekenstijl en humor zeker zullen liggen.
Misschien eens in een stripspeciaalzaak binnen stappen en een professioneel oordeel vragen?

Bedankt voor het antwoord.
Helaas woon ik ver weg van Nederland/Belgie en ik zal elk stripboek via internet moeten kopen. Ik kan dus niet een stripboekhandel bezoeken.
Ik zal eens rondbladeren op stripweb en het forum hier. Misschien zie ik wel iets dat er leuk uit ziet :)

Prettige avond nog!

Ik denk dat het het tweede is. Ik ben nog niet echt iets tegengekomen.

Voor mij komen Robbedoes en kwabbernoot (die van Franquin) dan nog het dichtste bij.
Ook mooie tekeningen en veel humor.

waar ik altijd van genoten heb, en wat ook zeker past in jouw "dagelijkse leven" vraag is German van Frédéric Jannin en op scenario van Thierry Culliford, zoon van Peyo.

Grafisch zeker niet zo sterk als Franquin, maar wel een heerlijk humoristisch beeld van verschillende types jongeren (en hun ouders) uit de jaren tachtig. Vooral de eerste 6-7 albums herlees ik nog met een glimlach.

Maar als je veel jonger bent zal het herkenbare misschien minder aanwezig zijn...

probeer Joe Bar eens..qua tekenstijl komt t redelijk in de buurt

Probeer Calvin en Hobbes maar eens , prachtig getekend en zeer leuk

Enorm bedankt voor de tips. Ik google een beetje naar losse strips om te kijken welke me het meeste aanspreekt en daarna koop ik die via Marktplaats via iemand die zo vriendelijk is ze naar Zweden te sturen :)

Sorry voor de late reactie trouwens...

Groeten,
Demesmaeker