Na de hype van de integrales, die gelukkig nog niet voorbij is, wordt het striplandschap opgefrist door moderne interpretaties van helden die al lang meegaan. Zidrou schreef nieuwe verhalen voor De Sliert, Snoesje en Rik Ringers, maar ook onze Vlaamse krantenstrips werden in een nieuw jasje gestoken. Amoras, J.Rom, Red Rider uit de Vandersteenstal, Fanny K. maar ook Nero verschenen met nieuwe avonturen.

Nu is een interpretatie van een populaire held door andere auteurs geen nieuw gegeven. XIII Mystery werkt volgens dat principe en ook Robbedoes en Kwabbernoot ondergingen meerdere interpretaties in de reeks Robbedoes door...

Daarnaast kwam men bij Dupuis op het idee om specifiek voor bepaalde landen een eigen Robbedoes te creëren. In Duitsland, maar ook voor ons taalgebied. De reeks heet Robbedoes Special en er verscheen nu het tweede album van de hand van Charel Cambré en Marc Legendre.

Het verhaal speelt zich ergens in de jaren 60-70 af, als we naar de type auto's kijken die in het straatbeeld rondrijden. Robbedoes en Kwabbernoot rijden zelf niet meer in de Tarbot zoals in deel 1, maar wel in de Honda convertible die Fournier op de cover zette van Klontjes voor Doebie, maar die al door Franquin 2 albums eerder was getekend.

In de Antwerpse zoo wordt een diamantair van zijn steentjes beroofd. Het plan hiertoe is van oude bekende Wiebeling, die een mistgordijn dient op te trekken om de steentjes het land uit te krijgen. Hiervoor wordt zelfs Graaf van Rommelgem ingeschakeld. Ook Ijzerlijm krijgt een rol toebedeeld en Spip ontbreekt evenmin. De Marsipulami, waarvan Franquin de rechten liever zelf behield, kan je enkel maar vermoeden door een karakteristiek stukje staart in de zoo. Alle bekende figuren zijn dus aanwezig.

http://www.cuttingedge.nl/sites/default/files/styles/carousel_medium/public/image-2017-12-06_7.png?itok=APtwvDvK

Naast personages doen de auteurs ook hun best andere elementen uit de vertrouwde verhalen te laten terugkomen. Het kasteel in Rommelgem is voor de hand liggend, net als het huis van Rob en Piet. Zelfs details als de gordijnen in het interieur lijken zo uit de albums van 50 jaar geleden te zijn overgenomen. Het bestelbusje waarin Wiebeling rondrijdt is dan wel van een ander model dan ten tijde van Doebie, wat de kleuren betreft kan het copy paste zijn geweest.

Die aandacht voor herkenbaarheid doet fans van de oorspronkelijke reeks vast veel plezier. Ongetwijfeld zullen anderen er juist aanstoot aan nemen. Het spreekt vanzelf dat deze interpretatie van Cambré en Legendre niet kan, en mag, vergeleken worden met het werk van een absolute grootmeester die Franquin was. Het is een ode aan eerder dan een copie van.

Maar dat neemt niet weg dat deze Robbedoes Specials heel aangenaam zijn om te lezen. Je hoeft niet eens fan te zijn van Robbedoes, er is zelfs geen enkele voorkennis vereist, maar als je die wel hebt krijg je een tikkeltje extra op je bord.

http://www.stripspeciaalzaak.be/beelden/Besprekingen-2017/Robbedoes-Special-2-PL.jpg

Cambré tekent met veel zwier en laat het verhaal dynamisch ogen. Het scenario van Marc Legendre is goed doordacht en klopt. Het zit vol humor maar blijft ons ook op het verkeerde been zetten.

De vraag rijst wel wie van beide auteurs zijn liefde voor een bepaalde voetbalclubs
niet kon onderdrukken.

De Vlaamse interpretatie van Robbedoes wordt (voorlopig?) niet in andere talen vertaald. Dat is te betreuren, want dit album zou dat wel verdienen. Goed gedaan!