Deze graphic novel is het opvallende debuut van Yannick Pelegrin. De jongeman van 22 jaar is nog maar pas afgestudeerd aan de Luca stripopleiding, en dit verhaal groeide uit zijn afstudeerproject.

Yannick verteld het verhaal van Aldo, een nogal slungelige jonge man met wit haar en een veel te lange neus. Hij zit op de sofa bij de psychiater, maar het is niet zijn uiterlijk dat hem parten speelt. Alhoewel hij er nog jong uit ziet is Aldo eigenlijk al meer dan driehonderd jaar oud, en op die leeftijd heb je niet meer veel vrienden en familie meer over om over je problemen te spreken. En wie gelooft nu iemand op café die beweerd dat hij driehonderd jaar oud is! Daardoor raakte Aldo in zichzelf gekeerd, en zoekt hij professionele hulp. Want alleen bij Oscar, nu een dementerende oude man en zijn hond Gustaaf voelt Aldo zich op zijn gemak.
Zijn leven krijgt plots een nieuwe wending als hij op de televisie een Amerikaanse politicus ziet die hij herkend van vroeger, en die dus ook al lang dood zou moeten zijn! Hij trekt op zoektocht naar die man omdat hij misschien antwoorden heeft op de vragen waar Aldo mee worstelt.
https://i.imgur.com/nOdCbeA.jpg
De tekenstijl van Pelegrin doet me wat denken aan die van Pedrosa. Hij maakt sfeervolle tekeningen, die soms de volledige bladzijde beslaan, en speelt ook met de bladspiegel als het verhaal het vraagt.

Pelegrin laat de beelden spreken, en gebruikt zo weinig mogelijk tekst. Dit zorgt er wel voor dat je het meer dan zeventig pagina’s tellende boek vlug hebt uitgelezen. Maar je moet je zeker niet bekocht voelen want na het sluiten van het boek wil je het verhaal eigenlijk direct opnieuw lezen door de verrassende wending op het einde dat het verhaal in een ander perspectief brengt.

Dit is een knap debuut van een jonge auteur waarvan we zeker nog zullen horen!

https://i.imgur.com/v6LYKVO.jpg