Bij luxe uitgaven krijg je al wel eens iets extra, zoals een gesigneerde prent of een linnen rug. Zo ben ik op het woord boekenlegger gekomen. Een woord dat ik nog niet kende, maar blijkbaar hetzelfde als een bladwijzer. Zo'n kartonnen strook (of ander materiaal) die je in je boek steekt om aan te geven tot waar je al gelezen hebt.

Ik vroeg me af: is dit een typisch Belgisch/Nederlands verschil (zoals friet/patat, tas/kop, refter/kantine, enz.) of zijn er ook binnen België of Nederland regionale verschillen? Of bestaan er misschien nog andere woorden voor dit hebbedingetje?

Volgens mij is in NL een lichte voorkeur voor boekenlegger (boven bladwijzer), maar ik kan niet verwijzen naar gedegen onderzoek. Even wat literatuur nagezocht en ik zie ook het woord leeswijzer langskomen, maar dat is tevens een onderdeel van een rapport (verslag). Ik heb op vaderdag al menigmaal een kleurrijke geplastificeerde boekenlegger mogen ontvangen. Mijn favoriet is in de vorm van een veter met twee kraaltjes aan de ene en de kop van een worm aan de andere kant: de "boekenworm".

Een goeie tip om er zelf een te maken staat op de betreffende wikipedia-bladzijde!

Er zijn boekwinkels, zoals Kruimeltje in Enschede, die al jaren hun eigen boekenleggers uitgeven. Dat zijn zo onderhand verzamelaarsobjecten geworden. Zelf gebruik ik al jaren een rode boekenlegger (aan een kant leer en de andere kant fluweel met goudopdruk) van het Carlton hotel uit 1933.