De rode schoenen – Gerard Cousseau - Damien Cuvillier
Alweer een verhaal dat zich afspeelt in Frankrijk tijdens de tweede wereldoorlog. Blijkbaar is deze setting erg populair geworden de laatste jaren en worden de Franse strips ook vlotter in het Nederlands uitgebracht. Denken we maar aan “Het verzet”, “Cézembre”, “Merlu” en natuurlijk ook “De oorlog van de Lulu’s”. In deze laatste reeks vinden we ook de hand terug van Damien Cuviliier.
Maar de rode schoenen dateren dus al van 2014 en 2015 in het Frans. De twee delen, Georges en De Albino’s werden destijds ook met enige vertraging in het Nederlands uitgegeven en integraal gebundeld door Saga in de collectie Bamboe.
Na 5 jaar heb ik dit prachtverhaal nog eens herlezen. En het blijft een boeiend en ontroerend verhaal.
Het speelt zich af in het binnenland van Bretagne tijdens de zomer van 1944. Het verhaal wordt verteld door opa Jules, die in die periode een jonge snaak was en ondanks de oorlog kon genieten van een rustige jeugd te midden van de natuur. Hij vindt een soul mate in een verre afstammeling van de Russische tsaar die zijn onderkomen komt zoeken in het dorp. Maar wanneer wat later ook een regiment Duitsers het dorp komt bezetten verergert de situatie aanzienlijk.
De geallieerden zijn geland in Normandië en de Duitsers voelen dat de kansen aan het keren zijn. De strip beschrijft hoe mensen zich in dergelijke situaties gedragen. Het is een verhaal over de beestachtige repressie door de Duitse soldaten en door collaborateurs zoals die in Frankrijk, maar ook in België, woedde (denk maar aan Oradour of Meensel-Kiezegem). Maar anderzijds toont het ook het wrekende en soms blinde geweld van de partizanen. Cousseau veralgemeent zeker niet en laat zien dat er toch steeds een sprankel menselijkheid leeft, bij alle partijen. Maar die is omwille van groepsdwang en onwetendheid soms ver te zoeken.
Het is een strip die ons eerst de vredige natuur toont waar ook dieren het moeten ontgelden van de mens om dan naadloos de wrede toestanden van een oorlog onder ogen te brengen. Waar de mens het ontgeldt van de mens.
Aan het slot van het verhaal staan we ook stil bij gerechtigheid zonder blinde revanche. En verder is er hoop op een reïncarnatie in een albinokonijn. Ontroerend, maar dat moet je zelf maar lezen.
De tekeningen en inkleuringen van Cuvillier zijn perfect voor dit genre.
Pjotr 11/2023
Geplaatst op 15/11/2023
Citeren
