Recensie

Ralph Azham 3 Zwart zijn de sterren


Ralph laat zich niet van zijn doel, de kroon van Tanghor, afbrengen. Samen met de magiërs Yassou en Migachi wil en zal hij dat magische instrument stelen om zodoende -hopelijk- het geheugen van z’n zuster te doen terugkeren. De goed beveiligde plek, maar vooral de prijs op z’n hoofd maken de opdracht minder makkelijk. Of de dappere eend zal slagen in z’n opdracht kan je lezen in dit derde album uit de reeks.

Lewis Trondheim staat bij de stripliefhebbers gekend als de man die Donjon, Kobijn, Kaput & Zösky en nog zoveel meer uitbracht. Zijn figuren zijn erg herkenbaar en doorheen de jaren nauwelijks veranderd. Het een en ander is te ‘danken’ aan het feit dat tekenen niet Trondheims beste talent is -zelf geeft hij dat ruiterlijk toe- . Misschien moet hij er toch eens (iets vaker) aan denken om het tekenwerk uit te besteden en te schrijven in functie van een andere tekenaar?

Het scenario dat Trondheim deze maal uitwerkte bevat zowat alle ingrediënten die we reeds kennen van z’n andere reeksen: magie, absurditeiten, dieren als hoofdpersonage, (heel) absurde humor, onverwachte plotwendingen,... Vervelen doe je je dus zeker niet bij het lezen van dit album. Erg hoogstaande lectuur moet je niet verwachten, maar eerlijk gezegd heeft dit verhaal me wel enigszins gecharmeerd. Ik vond het een aangenaam stukje lectuur om, liggend in de hangmat onder een stralend zonnetje, te nuttigen. Veel is te danken aan de luchtigheid waarmee alles verteld wordt en waarmee omgegaan wordt met de gruwelen die in het album voorkomen. Eigenlijk zit er pure horror in, maar je staat daar zelden bij stil.

Bij het openslaan van dit album viel me op dat de inkleuring precies met kleurpotloden was gebeurd. Vooral in de grotere kleurvlakken viel dit op. Bijna ondenkbaar in dit digitale tijdperk, zeker voor een reeks. Groot was dan ook m’n verwondering als bleek dat Brigitte Findakly (De Cartografen, De kat van de Rabbijn, De Mof,...) wel degelijk alles inkleurde met kleurpotloden. Persoonlijk vind ik dat dit een meerwaarde biedt aan het boek, het maakt het bijwijlen soms eerder kinderlijke tekenwerk er beter door uitkomen.

Besluit: over Trondheims werk lopen de meningen (ver) uiteen; zie ook recensie deel 1a, deel 2a en deel 2b. Ieder zal dus voor zichzelf moeten uitmaken of hij/zij de reeks aanschaft. Ik kon het avontuur wel smaken, maar reken het niet tot de toppers van de negende kunst.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.