Recensie

De jonge jaren van Blueberry 20 Gettysburg


Hoe noemt men een verhaal dat zich afspeelt in een verhaal dat zich afspeelt in een waargebeurd feit? Zelf weet ik het niet, maar alle suggesties zijn welkom.

In deze situatie bevind je je bij het open slagen van deze nieuwe Jonge Jaren van Blueberry (JJB).
Het heden: één van de vele veldslagen tussen het Noorden en het Zuiden. Dan heeft de ene eens de overmacht, dan de andere. Blueberry heeft de opdracht om een wapenvoorraad in Born Station op de trein te zetten richting slagvelden, doch loopt hierbij in een val van de zuidelijken en dient hij te vluchten. Hij vindt samen met zijn sergeant beschutting in de kelder van een verlaten gebouw. Om de tijd te verdrijven (zelf zou ik hier niet opkomen mocht ik in een belegerde woning zitten) beginnen de twee mannen verhalen te vertellen over hun verleden.
Het verleden: We keren terug naar de slag van Gettysburg. Blueberry zat als spion bij de zuidelijken en komt op deze manier een geheim te weten dat de oorlog wel eens zou kunnen veranderen. Hij tracht deze gegevens door te geven aan Generaal Meade, een blauwhemd. Tegen de achtergrond van deze verschrikkelijke tragedie, krijgen we dus het verhaal te horen dat zich in de chronologie van het verhaal afspeelt na Blauwjas

http://www.jamescgroves.com/cwdr.jpg

Het verhaal is geen echte JJB. Er wordt enorm veel aandacht besteed aan de slag rond Gettysburg (met reden) en dit zou bij vele lezers wel eens een afknapper kunnen zijn. Mensen die rekenen op een echt Blueberry-avontuur, komen hier een beetje bedrogen uit. Wel is het zo dat de geschiedenis hier heel getrouw wordt weergegeven en dat we, na het lezen van dit verhaal, volledig op de hoogte zijn van wat er in juli 1863 is gebeurd. Dat Corteggiani gegevens uit de geschiedenis gebruikt om zijn verhaal rond te weven is geen nieuwigheid. Dat hij voor detail is, is ook geweten. De combinatie van de twee is dus een waarheidsgetrouw epos, aangevuld met een verhaal van onze held.

http://www.cadependdesjours.com/wp-content/uploads/2012/07/blueberry-gettysburg.jpg

Dat Blanc-Dumont een meester is in het tekenen van wild-west situaties en soortgelijken is reeds van in de middeleeuwen gekend. Denken we maar aan het schitterend reeks van zijn hand, namelijk Jonathan Cartland op scenario van Laurence Harlé. (Mensen die deze reeks nog niet kennen moeten die dringend aanschaffen. Veel delen kan je nog in de bakken vinden, sommige zijn iets duurder.)

De reeks blijft behagen en dit verhaal brengt bovendien nog enige historische geschiedenis bij. Velen onder ons zullen de slag rond Gettysburg (een gevecht zonder echte waarde, maar met een heel grote menselijke tol) niet kennen en kunnen dus op deze wijze op een aangename en ontspannende manier kennismaken met dit stukje geschiedenis.

Blueberry is een reeks uit mijn jeugd en één van de weinige die aan kwaliteit nog niet heeft ingeboet. Een pluim op de hoed voor de opvolgers van de schielijk overleden Giraud.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.