Recensie

Lanfeust van Troy INT A4 Petaurussen sterven bij dageraad / Het fabeldier


Wie heeft er eens niet gedroomd van het bezitten van de magische kracht om goud te toveren, de regen te doen stoppen, de vervelende buurman acute diarree te bezorgen of -iets stouter- de mogelijkheid om door vaste stoffen heen te kijken? Op de wereld van Troy is het ondenkbare mogelijk. Het enige nadeel is dat je niet weet met welke gave je geboren wordt. Misschien kan je wel enkel zorgen dat luizen zich razendsnel voortplanten, bloemen verwelken of je vingernagels sneller groeien. Maar wat als je plots te weten komt dat je, met behulp van een bijzonder stukje ivoor, de absolute kracht hebt en de enige belemmering je eigen fantasie is? Wel, het overkomt de protagonist uit deze reeks.

Toch even erg kort verwoorden waar het in “Petaurussen verbergen zich om te sterven” en “Het fabuleuze beest” over gaat:
Lanfeust z’n zwaard dat zorgde voor de absolute kracht, werd gestolen. Om weerstand te kunnen bieden aan Thanos, de despoot die heel Troy aan zich onderwierp, moeten onze vrienden trachten om de Magohamoth, het mythische dier dat de oorsprong is van de toverkracht, te vinden. Daartoe moeten onze vrienden trachten een gids te vinden en te volgen. Vanzelfsprekend stoten ze daarbij op allerlei problemen, zowel materiële als menselijke.

Dit epos krijgt met delen 7 & 8 een waardige afsluiter. Het verhaal is afgerond en krijgt een bevredigend einde. Arleston slaagde er ook in deze 2 delen in om een goed evenwicht te vinden tussen actie en humor. Ook met de opbouw zit het snor. Je hebt nooit het gevoel dat het een en ander gerokken wordt of dat er informatie ontbreekt.
Bij deze heruitgave is de vertaling grondig onder handen genomen. Ook de naam van “de Schim” werd gewijzigd naar “De Schimmige Schaduw”, zoals in de 3 delen van de spin-off “Cixi Van Troy”. Je kan je de vraag stellen of een hervertaling een absolute must was. Voor mij niet, maar waarschijnlijk sluit deze versie wel dichter aan bij de oorspronkelijke Franse taal. Er is alleszins niets aan te merken op de teksten en alles laat zich vlot lezen.

De inkleuring van de tekeningen is voor deze nieuwe uitgaves volledig herwerkt. En het moet gezegd: het vormt een duidelijke meerwaarde voor deze bijna 20 jaar oude reeks en meer in het bijzonder voor de levensvatbaarheid van dit epos. Bij dit laatste album in de reeks zijn de wijzigingen wel subtieler en minder opvallend. Dit heeft voornamelijk te maken met de uitstekende tekenkunst van Didier Tarquin en de erg mooie inkleuring van Claude Guth. Special Effects-man Sébastien Lamirand had duidelijk niet onoverkomelijk veel werk. Desondanks zal een nieuw, jong publiek aangesproken worden door het modernere uitzicht en het gebruik van de hedendaagse grafische mogelijkheden. Maar ook heel wat (oudere) liefhebbers die reeds in bezit zijn van de 8 oorspronkelijke albums, zullen deze hardcovers aanschaffen om dezelfde redenen.

Ja, ik ben fan van deze eerste cyclus van Lanfeust. En ja, volgens mij is de aanschaf van deze heruitgaves de moeite waard (wel minder bij dit laatste boek). Bovendien zorgt uitgeverij L ervoor dat je voor een schappelijke prijs een hardcover in huis haalt (minder dan €20 voor 2 gebundelde albums is immers behoorlijk laag).



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.