Recensie

Ostfront 1 Stalingrad


Oorlogsstrips zijn er altijd al geweest, vroeger waren dit vooral heldenverhalen, soldaten die uit liefde voor het vaderland een onmogelijke strijd aanvatten en daar dan als gevierde held van terugkwamen. De helden waren altijd lid van de winnende partij. Later kwamen er ook andere oorlogsverhalen, geen heldhaftige helden in de blabberende blubber, maar mensen van vlees en bloed die ook bang waren. Sedert kort zijn er nu ook reeksen die focussen op de verliezers, ook zij ondergaan meestal maar wat er over hun hoofden wordt beslist, en ze zijn evengoed slachtoffer van de dwaze bevelen of de domme volhardendheid van hun oversten die niets meer met eer te maken hebben maar wel alles met zinloos geweld.
Dit verhaal focust dan ook op een van de gruwelijkste fronten: het oostfront rond Stalingrad. Het verhaal speelt zich af vanaf de start van operatie “Fall Blau”,, de aanval van de Duitsers die startte op 28 juni 1942 tot aan de val van Stalingrad op 16 januari 1943. Dit is geen geschiedkundige beschrijving van het verloop van de veldtocht, daarom wordt er ook niet gefocust op de strategieën en de generaals. Centraal staan drie soldaten: Oberleutnant Tomas Von Vilshofen, een groentje die eigenlijk gaat trouwen, maar eerst nog even de Russen gaat verslaan. Hij is de zoon van een generaal. Daarnaast twee gewone piotten: Max Dinger, veteraan van de campagne in Polen en Frankrijk en Sepp Steiner, die nadat hij in niet salueerde voor Tomas’ vader, werd overgeplaatst naar een tuchtbataljon.
http://ecx.images-amazon.com/images/I/81CRtjTvouL._SL1154_.jpg

Fabrice le Henanff staat zowel in voor het scenario als de tekeningen.
Laat je niet misleiden door de lelijke cover want het tekenwerk, sorry schilderwerk, binnenin is van een betere kwaliteit. De vegen van de borstel passen perfect bij het ruwe, uitzichtloze sfeertje dat in het boek hangt. Zeker het desolate, kapotgeschoten winterse Stalingrad laat je niet onberoerd. Toch had ik soms moeite met bepaalde tekeningen, het zijn precies bewerkte foto’s, wat jammer is tegenover de andere tekeningen. Door deze vorm van werken had ik soms ook problemen om de verschillende personages uit elkaar te halen. In het begin gaat het nog maar naarmate het boek vordert en iedereen er sjofeler, afgeleefder en wanhopiger gaat uitzien lijken ze meer en meer op elkaar. Maar je gaat wel met hen meeleven.
Het scenario is echter een groter obstakel voor mij. Het is geen vloeiend verhaal, meer een opeenvolging van korte fragmenten die niet echt goed aan elkaar hangen. Ook de laatste pagina waarbij de Russische invasie in Tsjetsjenië in 1994 ter sprake komt past niet echt bij het verhaal. Het boek wordt echter dus wel gered door de sfeervolle schilderijen van le Henanff.
http://ecx.images-amazon.com/images/I/61FdnOASNBL._SX385_.jpg

Kortom deze strip verdient zeker een kans, kijk eens naar het binnenwerk en baseer je niet op de cover in de stripwinkel! Maar ik denk dat het verhaal sterker was geweest met een andere scenarist.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.