Recensie

Aspis, detectives van het ongewone 3 Twee Noord-Franse indianen


Hugo Beyle en Flora Vernet zitten om een nieuwe zaak verlegen want anders dreigt hun pas gestarte agentschap, dat zich richt op het oplossen van mysterieuze en ongewone zaken, failliet te gaan. Onder meer daarom stemmen ze erin toe om op zoek te gaan naar de verdwenen geest van de tweelingbroer van Guitige Beer. Enig idee hoe je daaraan begint? Neen? Geen zorgen: dit duo weet het evenmin. Wat erger is: terwijl ons duo zich het hoofd breekt over het verdwenen ectoplasma, trekt een gruwelijke moordenaar door Frankrijk. Maar daar lijken de 2 zich niet van bewust...
http://bdzoom.com/wp-content/uploads/2013/08/AspicT3-page21.jpg
Het verhaal begint met een gruwelijke moord, maar schakelt na amper 1 bladzijde over naar het ‘hoofdverhaal’. De aanhalingstekens zijn opzettelijk gebruikt omdat de start van het album de basis vormt van de tweede cyclus die zich over meerdere albums uitspreidt. Het overgrote deel van dit album spitst zich echter toe op de zoektocht naar de verdwenen geest. En daar moet het niet altijd even serieus aan toe gaan. Hugo is de playboy van dienst en z’n partner Flora vormt het ernstigere tegengewicht. Dat creëert heel wat mogelijkheden voor een humoristische noot. Door de mix van diverse gebeurtenissen en een toets van humor, vormt dit boek een vlot leesbaar en ook erg aangenaam stukje lectuur. Een ideale vorm van ontspanning.

De cover van dit album zaait al onmiddellijk twijfel bij de potentiële lezer die de reeks niet kent: is dit een ernstig of een humoristisch verhaal? De tekeningen op zich doen uitschijnen dat we een vrij serieus album mogen verwachten, maar het gelaat en prominente kuif van de protagonist laat weer heel wat anders vermoeden. Dit gevoel verandert trouwens niet als je even snel door de bladzijden bladert…
De realistische tekeningen (voornamelijk van de decors waartegen alles zich afspeelt) worden doorsneden door de eerder cartoonesk aandoende gezichten van verschillende personages. Die decors en achtergrond waartegen alles zich afspeelt zijn trouwens zo waarheidsgetrouw en historisch correct mogelijk gebracht. Vergis u echter niet: Lamontagne slaagt er perfect in om een harmonieus evenwicht te bereiken tussen realiteit en fictie waardoor een aangenaam stukje leesvoer het daglicht zag. Ondanks de soms erg gedetailleerde tekenstijl blijft het geheel luchtig en vlot leesbaar. De perfecte stijl voor dit verhaal.
Tot slot was ik bijzonder gecharmeerd door de 6 extra bladzijden op het einde van het album. Voorzien van commentaar van de auteurs, krijgen we een aantal schetsen en hun definitieve vorm te zien. Een mooi surplus...
http://www.planetebd.com/dynamicImages/album/page/large/20/33/album-page-large-20333.jpg
Vooraleer te eindigen nog even dit: voorkennis van de vorige albums is niet vereist. Bovendien is dit album ook perfect leesbaar zonder je verplicht te moeten voelen om het volgende deel aan te schaffen (hoewel velen dat zonder twijfel wel zullen doen). Er blijven dus weinig excuses om de reeks eens niet te proberen...

Besluit: “Twee Noord-Franse indianen” biedt een aangenaam ontspanningsmoment dat velen zullen smaken.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.