Recensie

100 Bullets (Lion) 11 Boek 11


Hoe maak je een hoop gepraat toch vlot leesbaar op een beperkt aantal bladzijden? Geen eenvoudige opgave, maar Brian Azzarello volbrengt het met brio. In het eerste deel van dit album wordt ons duidelijk gemaakt dat de machtsverhoudingen tussen de Minutemen en meer in het bijzonder Graves en de Trust nog steeds veranderen. Een nieuwe wending in het leven van de 13 families ontstaat en Graves zou er een belangrijke rol kunnen in spelen. Om het geheel wat ‘luchtiger’ te maken, verweefde de auteur een ander verhaal tussen de gesprekken die plaatsvinden, namelijk ‘Een ongelukje’. Daarin is een aan alcohol verslingerd koppel getuige van een accident. Wat ze in de wagen aantreffen zal hun leven veranderen...
In het tweede deel gaat Graves weer op stap met een van z’n koffers met ontraceerbare munitie en bijhorende revolver. Wylie, de ontvanger ervan, is echter niet zo opgetogen en vertikt het om het te gebruiken.
In delen 3 en 4 tenslotte krijgen we de eerste helft tussen de kiezen van ‘Gajes in de bajes’. Daarin treffen we Loop Hughes aan. Die heeft het, zeker na het mishandelen van een andere gevangene, niet echt gemakkelijk. En het wordt nog erger als op een bepaald moment een oude bekende aankomt in de gevangenis waar hij werd opgesloten..
http://www.4thletter.net/wp-content/uploads/2009/04/100-bullets-043.jpg
Het eerste verhaal is meer een tussendoortje dat dient om de gesprekken tussen Graves en enkele hoofden van de 13 families verteerbaarder te maken. Opzet geslaagd! Het is een kort maar toch boeiend hoofdstuk in deze reeks.
Met ‘Loon naar werken’ keren we opnieuw volledig terug naar het koffertje met 100 kogels en wordt weer een klein stukje van de puzzel gelegd. Opnieuw is het geen vertelseltje voor doetjes.
Maar het beste vind ik -met voorsprong- het derde en vierde deel (op de titel na dan, want die bekt langs geen kanten in Vlaanderen). De lezer wordt direct bij de ballen gegrepen en de confrontatie met het gevangeniswezen is bikkelhard. Doordat het verhaal gespreid is over vier hoofdstukken, krijg je meer tijd om je in te leven en om je vragen te stellen bij de motieven van de personages.
http://heavycomics.ru/upload/100bullets/43/100-Bullets-043-pg15.jpg
Over de tekenstijl zullen de meningen zeker verdeeld zijn en die zal voor veel mensen waarschijnlijk ook een afknapper betekenen. We zijn die donkere, harde lijnen met veel zwarte (schaduw)vlakken hier dan ook niet echt gewoon. De duistere inkleuring versombert het geheel bovendien nog eens extra. Toch kan ik mij geen andere tekeningen voorstellen bij de grauwe werkelijkheid die Eduardo Risso schetst. De verhalen die gebracht worden kunnen geen heldere of vrolijke kleuren verdragen en lijken zachtere lijnen zo af te storen. De inhoud en het grafische zijn dus perfect complementair en zorgen voor een ijzersterk geheel.

Besluit: Het einde voor een van de 'bajes'klanten nadert… Maar voor wie? Het is spannend afwachten... “100 bullets” blijft een sterke reeks en houdt dit nu reeds 11 albums vol.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.