Recensie

De wezentrein 3 Lisa


Album 3 vormt de start van de tweede cyclus van dit eerder luchtig gebrachte maar toch schrijnende verhaal. Wie de achtergrond nog niet kent: de wezentrein was een initiatief waarbij naar schatting 250 000 kinderen -voornamelijk wezen en achtergelaten kinderen- begin 20ste eeuw werden getransporteerd naar het westen van Amerika. Oorspronkelijk met goede bedoelingen, maar die konden niet steeds volgehouden worden. Voor meer informatie kan je terecht bij de recensie van deel 1.
http://static.skynetblogs.be/media/149064/72928270.JPG
In dit verhaal zoomen de auteurs in op het levensverhaal van Joey en voornamelijk Lisa, zoals uit de titel blijkt. Zoals we het gewoon zijn, krijgen we via een soort flash-backs zicht op een bewogen periode in het leven van de protagonisten van het verhaal, namelijk over de tijd kort nadat ze geadopteerd werden.
De auteur schotelt ons 2 moeilijke zoektochten voor van de zelfde personen, met een behoorlijk tijdsverschil ertussen weliswaar, want Lisa en Joey hebben reeds een gezegende leeftijd bereikt en zijn klaar voor de confrontatie met hun verleden. De een is daar al wat happiger op dan de ander. Opvallend is dat, ondanks het ontbreken van een duidelijke scheiding tussen de verhaallijnen, de overgangen toch duidelijk zijn. Je kan je als lezer dus vlot verplaatsen van de ene tijdsperiode in de andere.
De aanvang van het album doet vermoeden dat de hoofdrolspelers uit de eerste cyclus zullen geconfronteerd worden met die van deze tweede cyclus. Maar dat zullen we pas zeker weten bij het verschijnen van het vierde deel uit de reeks. Aftellen dus maar...
http://static.skynetblogs.be/media/149064/199936663.JPG
Zoals ik in de inleiding reeds aangaf is de geschiedenis van de wezentrein er een van echte tragedie. Veel wezen kregen immers geen betere toekomst omdat ze in huis werden gehaald om misbruik van hen te maken. Een leven van hard werken en uitbuiting behoorde tot de reële mogelijkheden, maar ze werden ook puur voor het plezier van deze of gene man geadopteerd. Philippe Charlot laat dit duidelijk zien, maar slaagt er tevens in het geheel erg luchtig te houden door er de nodige humor in aan te brengen.
http://www.bedetheque.com/media/Planches/PlancheA_188636.jpg
Net zoals het verhaal zorgen ook de tekeningen voor een eerder luchtige benadering van de gebeurtenissen. De speelse en vlotte pennentrekken maken het geheel erg goed verteerbaar. Ook het kleurenpalet is goed gekozen: het is niet te donker of te felgekleurd, waardoor een passende sfeerschepping wordt bekomen.

Besluit: een zeer goed album in een zeer goede en aangrijpende reeks.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.