Recensie

Batman: The Dark Knight INT 1 Golden Dawn


Wie dacht met Golden Dawn een zonnig Batmanverhaaltje te krijgen, komt bedrogen uit. Het is nu eenmaal Batman.
De eenzaat Bruce Wayne blijkt een jeugdvriendinnetje gehad te hebben, maar ze is van de aardbodem verdwenen. Batman gaat op jacht. Hij komt terecht in een duivelse intrige, waarbij de relatie vader-dochter een nieuwe dimensie krijgt en rituele offers en duistere rituelen niet geschuwd worden. Gelukkig krijgt hij hulp van Etrigan, de rijmende demon. Stof genoeg voor een leuk verhaal dus.
Het begin is alvast geslaagd. Batman speelt als vanouds detective, een rol die hem op het lijf gegoten zit. Hij vindt Killer Croc, en dan de Pinguïn en zo komt hij bij Golden Dawn uit. Maar dan loopt het verhaaltechnisch mank. Er worden demonen opgetrommeld, en Etrigan wordt dan maar opgevoerd. Maar het wordt allemaal zo ongeloofwaardig, en ogenschijnlijk significante details worden aangegeven, maar er wordt verder niets mee gedaan. Zo wordt Batman ineens ultragewelddadig als hij de Pinguïn in zijn handen krijgt door een amulet van Golden Dawn. Dat amulet wordt in die scène opgevoerd als een belangrijk iets, maar daarna duikt het niet meer op. Etrigan verschijnt wel, maar draait om de vijf minuten zijn kazak (voor onze Nederlands vrienden: die zijn huik naar de wind zet)… Nee, vanaf de tweede helft verwatert het verhaal helaas helemaal.
David Finch redt nog enigszins de meubelen dankzij zijn tekeningen. De man is dan ook in de eerste plaats tekenaar, en is groot geworden bij Marvel. Misschien daarom dat zijn versie van Ragman zo hard op Moon Knight lijkt… Zijn poses zijn perfect, de tekeningen supergedetailleerd en de angst is van het gezicht van de personages af te lezen. Hij had het misschien beter alleen bij tekenen gehouden...
Dus: supertekeningen en een goeie eerste maar slechte tweede verhaalhelft.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.