Recensie

Roodbaard integraal 4 De schrik van de zeven zeeën 4


Het zit Roodbaard en Erik niet mee in deze bundeling.

Erik werd gevangen genomen door de Spanjaarden, maar kon gelukkig ontsnappen. Roodbaard weet echter niet dat zijn zoon weer op vrije voeten zit, en wil hem gaan bevrijden. Tot overmaat van ramp hebben de sluwe Spanjolen een plannetje om Roodbaard te verwelkomen: ze hebben een mol gestuurd die hen Roodbaards plannen zal verraden. Ondanks dat Erik met zijn vader gebroken heeft, trekt hij er direct op uit om hem te bevrijden, wat ternauwernood lukt. Maar de prijs is hoog: De zwarte valk zal nooit meer varen?

In het tweede album van deze bundeling wordt de grond zo mogelijk nóg heter onder Roodbaards voeten. Letterlijk zelfs: de Spanjaarden, Fransen en Engelsen hebben genoeg van zijn plunderingen en vormen een monsterverbond om zijn eiland aan te vallen. Erik heeft de plannen vernomen en smeekt Black Stark om hulp. Maar Black Stark is Roodbaards aartsvijand, en die is meer geïnteresseerd in de fabelachtige schat van Roodbaard. Erik probeert toch ter hulp te snellen, maar is te laat. De coalitie bombardeert het eiland plat en steekt het in brand. Maar alsof dat nog niet heet genoeg was, giet de vulkaan nog wat meer olie - of liever, lava - op het vuur. Gelukkig kunnen Roodbaard, Erik, Baba en driepoot aan de rampspoed ontsnappen.
Helaas neemt Black Stark hen gevangen. Van de regen in de drop dus. Door chantage is Roodbaard gedwongen om Stark naar zijn fabelachtige schat te leiden. Maar of het van een leien dakje zal lopen, is zeer de vraag.

Dit is intussen al de vierde integrale en daarmee zijn we bij delen 9 tot 11 aanbeland. En deze reeks blijft overtuigen. In ?De ondergang van de Zwarte valk? moet de lezer machteloos aanzien hoe Roodbaard langzaam maar zeker in de val gelokt wordt. In ?Dood of levend? voel je de hitte uit de pagina?s je gelaat schroeien. In ?De schat van Roodbaard? hoop je dan weer dat op elke pagina één van Black Starks mannen door het drijfzand wordt opgeslokt, of door een alligator wordt meegesleurd. Vakmanschap heet dat, de lezer zo meetrekken. En de meesterlijke, gedetailleerde tekeningen van Hubinon zorgen helemaal voor de kers op de taart.

Een klassieke reeks, die dankzij de bundeling ook een old-school look krijgt: stevig, korrelig aandoend papier zoals dat vroeger gebruikelijk was, en de belettering past er perfect bij. De uitvoerige uitleg in het verhaal moet je erbij nemen, evenals het soms wollige taalgebruik en het naar hedendaagse normen politiek inco??ecte sp?aakgeb?ek van Baba, maar dat zorgt ook voor charme, en langer leesplezier.

Roodbaard blijft moeiteloos overeind tussen het jongere piratengeweld van de laatste jaren. Klassiek? Ja, maar ook een klassebak.




Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.