Recensie

Yossel 1 Yossel - 19 april 1943


Als puber met een meer dan gemiddelde interesse in geschiedenis, en dan vooral wereldoorlog II, keek ik met verstomming naar de TV-reeks Holocaust. Toen was dat woord nog zo goed als onbekend bij ons, na de vertolkingen van oa Meryl Streep wist iedereen wat ermee bedoeld was.

Mijn vader gaf me dan "ter stichting" een boek uit de kast van ene John Hersey, getiteld "De muur". Op de cover een foto met rechts een Duits soldaat die een stoet van Joden links op de foto bewaakt. Het boek vertelt het verhaal over de joodse opstand in het getto van Warschau anno 1943. Spannend, beklijvend, angstaanjagend, het boek was het allemaal.

25 jaar na de TV-reeks publiceerde Joe Kubert zijn versie van deze donkere episode uit WO II. Dit jaar mochten we de vertaling in het Nederlands verwelkomen.

Yossel is een adolescent die betrokken raakt in de opstand. Meer nog dan op het heroïsch rechten van de rug wordt er door middel van flash backs ingezoomd op hoe Yossel daar geraakt is, hoe het toeval hem helpt te overleven, hoe hij zijn familie kwijt raakt en wat de ultieme aanleiding tot de opstand was.

Het verhaal doet onvermijdelijk denken aan Art Spiegelmans Maus. Het hiermee vergelijken zou evenwel niet eerlijk zijn. Spiegelman maakte met het relaas van zijn vader een literair meesterwerk, waarin de betrokkenheid van de zoon voor het leed van zijn vader, en het begrip voor hoe hij daarna als mens en als vader was, een diepgang aan de strip verleent die slechts zelden is gezien en nauwelijks kan worden geëvenaard.

Ook al baseerde Kubert zich op verhalen en brieven van overlevenden, die diepgang is er niet. Maar desondanks slaagt hij er in om meer dan gemiddeld de gruwelijke sfeer uit die periode te doen herleven.

http://2.blogs.elcomercio.pe/universocomic/wp-content/uploads/sites/128/2014/09/yossel05.gif

Het album is niet geïnkt. De potloodtekeningen zijn dan ook in zekere zin niet afgewerkt. Daardoor staan de symmetrielijnen soms nog op het gelaat van de figuren. Dat was een bewuste keuze van Kubert en die kan ik ten volle onderschrijven. Het lijkt alsof de tekeningen ter plaatse met houtskoolrestjes zijn gemaakt, misschien wel door Yossel zelf. De sfeer is geladen, de gezichten zijn sprekend, of erger nog, verstillend.

http://www.readaboutcomics.com/images/082503_yossel02.jpg

De tekeningen komen het best tot hun recht op klaarlichte dag. Merkwaardig om dit in een recensie te lezen misschien, maar ik vond het echt wel opvallend wat een verschil het was onder de leeslamp op een donkere herfstavond tov het middaguur op een heldere dag.

Als je het album gewoon doorbladert en puur naar de tekeningen kijkt, in willekeurige volgorde, werkt het nog: je waant je in een memoriaal dat de gedachtenis wil levend houden.

http://2.bp.blogspot.com/-oLx4__P3wiw/TcloLUGTRJI/AAAAAAAABnk/WmdJaykPRrc/s1600/yossel2.jpg

Geen Maus, zeker niet, maar toch aardig dicht in de buurt. Aanrader voor wie van dit onderwerp houdt. We mogen deze relatief recente geschiedenis nooit vergeten. Een must dus zelfs.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.