Recensie

Kale kop 1 Werkloos hartje


Ernst? De Ernst die deel uitmaakt van zowat de prehistorie van de cartoons? Die van de legendarische 'knipoogjes', de paginagrote gags die verschenen in Kuifje toen ondergetekende nog een abonnement had op dit schitterende weekblad?
Yep, die is het. En dit in samenwerking met de duizendpoot, de alles omvattende schrijver die zowat elk genre in zijn vingers heeft? Dan mag je al snel vermoeden dat we hier een dijenkletser van jewelste gaan voorgeschoteld krijgen. Ook met een cover waar je overduidelijk een ziekenhuis herkent kan dit je van die mening niet afhouden.
Edoch.

Zita is een patiëntje van amper twaalf jaar dat het overgrote deel van haar leven achter het gesloten venster van een ziekenhuis (De Wafel genoemd door Zita omdat die uiterlijk enorm op een gigantische wafel lijkt) heeft mogen vertoeven. Iedereen noemt haar Kale Kop omdat ze, door haar ziekte leukemie en de therapie die daarbij hoort, geen haarsprietje meer op het hoofd heeft. Zaterdag wordt ze dertien en dat wil ze vieren. Ze schuimt het ziekenhuis af om iedereen die van ver of van dichtbij iets voor haar hebben betekent een zelfgemaakte uitnodiging af te geven. Maar wat zou ze graag hebben dat haar mama ook op het feest zou zijn.
http://www.digitalunivers.com/wp-content/uploads/2012/02/boule-a-zero-t1-s.jpg
Zidrou vertelt een diepdroevig, tragisch verhaal van een meisje van vreemde afkomst dat met de verschrikkelijke ziekte leukemie zit. Het verhaal gaat met een lach en een traan, elkaar afwisselend zoals de regen dat doet met de zon of het goede met het kwade. Zita is een verstandig kind en ondergaat haar ziekte zoals een tiener dat alleen maar kan: relativerend, alles zo positief mogelijk benaderen, verbaal zeer sterk. ook hoe Zidrou haar inschakelt om haar ziekte naar de lezer over te brengen is gestoeld op de denkwijze van een kind, opbeurend, niet meelijwekkend. Voorbeeld de reden waarom haar hartje het soms wel eens begeeft omschrijft ze als volgt: "Een hart is zoals een motor van een auto. We moeten er aan denken het af en toe te vullen met liefde anders valt het stil." Een zin die je zo uit een kindermond kan horen floepen maar de woorden betekenen zo veel meer. Je voelt de pijn, het verdriet achter deze uitdrukking. En zo krijg je regelmatig een tekst naar je hoofd waar je beter even blijft bij stilstaan om de diepere betekenis tot je door te laten dringen.

Is dit dan een zwaar op de lever liggende lectuur? Bijlange niet, het geheel is zodanig opgevat dat je het verhaal opvat als een leuk verhaal van een schattige tiener die worstelt met zichzelf, haar lichaam, haar omgeving en... haar moeder. Maar de ziekte, het leed blijft wel steeds om de hoek mee kijken.

Voor mezelf is dit de strip van het jaar, maar rekening houdend dat 2016 nog pril is... Maar dat die uiteindelijk hoog zal eindigen is me nu al duidelijk. Hopelijk kan men ons in de volgende delen blijven verrassen want om dit deel te evenaren moet je vroeg opstaan.
http://www.actuabd.com/IMG/jpg/boule-a-zero-1-preview-4.jpg



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.