Recensie

Nocturno 1 Deel 1


http://i.imgur.com/K6lgrzb.jpg

Met de albums: ‘Het lijk en de bank’ en ‘Onzichtbare echo’s' die beiden in Nederlandse vertaling verschenen bij uitgeverij Gorilla, maakte ik voor het eerst kennis met het atypische werk van de in Mexico geboren Tony Sandoval. Geen eendagsvlieg zoals al snel bleek, er verschenen reeds meerderen tot op heden onvertaalde albums in het Frans van deze opmerkelijke tekenaar. Bij hem geen alledaagse strips, maar strips die beklijven. Gebracht in een aparte tekenstijl, die waarschijnlijk niet iedereen kan bekoren. Maar diegenen die de moeite doen om zijn verhalen te lezen, ontdekken dat er een nieuwe wereld voor hen opengaat. Een alternatieve wereld, waarin de lezer kan rondstruinen en verdwalen, op de meest vreemde paden. Het zopas verschenen album ‘Nocturno’ is hiervan het beste bewijs.

http://i.imgur.com/EWMjlYS.jpg

Een album dat niet echt makkelijk samen te vatten is. Waarin Tony Sandoval ons een blik bied op een complexe wereld tussen droom en werkelijkheid. Een wereld gevuld met gedrochten, spoken, ondoden en monsters. In deze wereld vinden we Seck, een tiener, wiens vader tien jaar terug overleed, maar die nog steeds een belangrijke rol speelt in Seck’s leven. Een man die opduikt als ondode op de meest onmogelijke momenten en zijn zoon nog meer het hoofd op hol brengt. Seck woont na de dood van zijn ouders, bij zijn tirannieke oom, waar hij het niet echt naar zijn zin heeft. Op een dag verlaat hij, op aanraden van zijn vader, het huis en trekt de wijde wereld in. Waar hij zich aansluit als zanger bij een metal rock band, onder leiding van zijn jeugdvriend Rojo. Het is door deze metal rock band dat Seck kennis maakt met Karen, een journaliste die het succes van de band opvolgt. Tussen Seck en Karen groeit er iets meer dan vriendschap. Als de rock band meedingt in een wedstrijd, behoren ze al snel tot de favorieten. Echter, een rivaliserende band is niet opgezet met hun succes, en gaat over tot actie om de concurrenten uit te schakelen. Iets wat zal leiden tot een bloedige confrontatie, met de dood van Rojo tot gevolg. Waarna Seck zijn demonen en geesten de vrije hand geeft, en niet zal rusten tot zijn vriend Rojo gewroken is. Dit alles speelt zich af in een donkere en sombere wereld, waarin af en toe een straaltje zonlicht doordringt. Zonlicht, waarvan niets te merken is in de eerste 27 pagina’s van het album. Deze pagina’s werden uitgevoerd in grijstinten, wat het verhaal meteen een duister iets meegeeft. Vanaf pagina 28 gaat het dan weer verder in kleur, maar echt vrolijk en uitbundig wordt het zelden of nooit. Tony Sandoval brengt met ‘Nocturno een uitstekend verhaal dat zich net als: ‘Het lijk en de bank’ afspeelt in de wereld van de adolescenten. Een wereld waarin poëzie, fantasie en ongebreidelde expressie een belangrijke rol spelen. WG.

http://i.imgur.com/Pw8xNHj.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.