Recensie

Stomp 2 De spoken van Knightgrave 2/3


Er zijn van die stripverhalen die je altijd zullen bijblijven. Niet enkel owv het verhaal of de tekeningen, maar omdat bepaalde scenes of figuren zich in je geheugen branden. Baard en Kale tegen de Witte Hand was er zo ééntje. Hier maakte ik kennis met dé meesterboef aller tijden: Stomp!

Stomp was even mysterieus als elegant. Het idee om een verhaal te weiden aan zijn voorgeschiedenis is dan weer even eenvoudig als briljant. Met plezier las ik 2 jaar geleden het eerste deel van De spoken van Knightgrave. Het album werd overladen met prijzen en ook op deze site was de recensie erg lovend.

Deel 2 gaat op hetzelfde elan verder. Enkele verhaallijnen lopen door elkaar. Het heden volgt enerzijds Inspecteur Fixchusset in zijn speurtocht en laat ons anderzijds zien hoe Stomp afrekent met tegenstanders in echte Godfatherstijl, terwijl zijn nieuwe stunts steevast voorpaginanieuws vormen. In het verleden leren we hoe Stomp in 1934 langzamerhand in de criminaliteit rolt. Maar ook nog verder terugkerende flash backs zijn aan de orde. Zo komen we te weten waar de naam van zijn organisatie, De Witte Hand, vandaan komt. En in zijn verleden ligt ook de basis voor zijn wraakzucht, net als voor andere elementen uit zijn persoonlijkheid.

http://www.stripweb.be/stripverhalen/551_432016875-6UXu7027qea0Ojs2XtmyHIzqPve1zf4w-page7-1200.jpg

Want het beeld dat van Stomp geschetst wordt is niet het eenzijdige slechterikenverhaal. We krijgen een man te zien die getormenteerd wordt door de spoken uit zijn verleden, niet toevallig grotendeels in Knightgrave.

Het scenario van Colman staat dan ook als een huis.

http://www.stripweb.be/stripverhalen/551_4320168650-6UXu7027qea0Ojs2XtmyHIzqPve1zf4w-page5-1200.jpg

De tekeningen van Maltaite, zoon van Will (die Stomp het uitzicht gaf dat we nu nog kennen) zijn prachtig uitgewerkt. Waar nodig zijn de decors erg detaillistisch, op andere plaatsen wordt de aandacht juist naar de actie getrokken door het weglaten van een uitgewerkt decor. Auto's en gebouwen, maar ook mensenmassa's, aan alles merk je dat Maltaite hier met plezier aan gewerkt heeft en er zeker geen haastklus van gemaakt heeft.

Net als in deel 1 zijn er verwijzingen naar de oorspronkelijke Baard en Kale albums, netjes gedoseerd. Dat is altijd een leuk extraatje waarbij ik een glimlach niet kan onderdrukken.

Waar het oorspronkelijk de bedoeling was een tweeluik af te leveren kunnen we enkel maar toejuichen dat we nog (minstens) 1 deel zullen krijgen, want dit is smullen geblazen voor alle rechtgeaarde stripliefhebbers!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.