Recensie

Waar zijn de mooie dagen? 2 Deel 2


http://i.imgur.com/2QHP4NZ.jpg

Aan het slot van het eerste album verkeerde Hugo in zak en as. Zijn toekomst is onzeker. Zal zijn leven ooit nog op rolletjes lopen? Album twee, de afsluiter van het tweeluik, toont niet echt beterschap. Uit pure wanhoop en volledig in de knoop met zichzelf, belt hij gezeten op de stoeprand, in een plensbui, het oude nummer van zijn overleden vriend Fred. Bij deze onbekende lucht hij zijn hart. De stem aan de andere zijde begrijpt zijn problemen, maar laat in de loop van het gesprek doorschemeren dat ook hij, heel wat zorgen heeft. Na het telefoontje keert Hugo huiswaarts. Waar hij aan zijn moeder zijn misstappen opbiecht. Ze scheldt hem de huid vol en drukt hem met de neus op het feit dat hij alleen aan zichzelf denkt. Ten einde raad, en om aan de scheldkanonnade te ontsnappen, zoekt hij steun bij zijn vrienden. Tot zijn grote verbazing kunnen Etienne en Marc weinig begrip opbrengen voor zijn capriolen. Beiden laten Hugo vallen als een baksteen. Wat zijn vrienden, zijn echtgenote, zijn moeder en de ouders van Fred niet weten en waarschijnlijk nooit zullen weten, is dat Hugo de dood van Fred niet op eenzelfde manier heeft beleefd als de anderen. Het was geen schone zachte dood, zoals hij vertelde aan de vrienden, kennissen en ouders van Fred. Hugo stond bij de zelfmoord van Fred op de eerste rij. Een klap die hij maar moeilijk te boven komt, omdat hij de beelden die al maanden door zijn hoofd spoken maar niet kan verwerken. Tot er een telefoontje uit onverwachte hoek zijn leven opnieuw op het juiste spoor zet. De man die het oude telefoonnummer van Fred overnam belt Hugo, en vraagt deze om hem te helpen. Hij wil dat Hugo hem naar het ziekenhuis voert, buiten medeweten van zijn vrouw om. Dit ene telefoontje doet Hugo beseffen dat er iemand is die hem nodig heeft. Uiteraard lukt het hem niet direct om de juiste weg te betreden. Het wordt een lange weg. Eentje met vallen en opstaan. Maar hij bijt door, en zet zijn leven opnieuw in de steigers. Wijl Hugo zijn leven reorganiseert, proberen zijn vrienden te begrijpen wat ze moeten aanvangen met de cadeaus uit Freds erfenis. Geloof het of niet, net als Hugo het leven opnieuw de moeite waard vindt, gaat er voor Etienne en Jean-Marc een nieuwe wereld met onverwachte wendingen open. Ja zelfs hun vriendschap wordt op zijn oude leest verder gezet. Als Hugo dan ook nog zijn gedachten en ideeën uitschrijft en publiceert onder de noemer: ‘Waar zijn de mooie dagen’, lijkt de zon opnieuw te gaan schijnen aan de einder.

http://i.imgur.com/88MEnD4.jpg

Het scenario van Jim, pure literaire fictie, is gestoeld op emoties, donkere dagen en sombere gedachten. Jim bouwt een virtuele wereld op omheen één iemand, die bijna bezwijkt onder de druk van een geheim. Wat hij naar de buitenwereld toe zorgvuldig bewaard. Maar door er niet over te praten, kan hij het geen plaats geven in zijn persoonlijke leven Waardoor hij alles wat hij ook maar bezit op het spel zet. Tot een simpel telefoontje, deze persoon weer met beide voeten op de grond zet. Het scenario is beslist geen tranentrekker, maar af en toe gaat het er emotioneel hard aan toe. Alex Tefenkgi weet te overtuigen met zijn flexibele, realistische en levendige weergave van het scenario. Vooral de door hem uitgebeelde zelfmoord van Fred treft je persoonlijk als een harde stomp in de maag. Een uppercut, die je als lezer niet zomaar zag aankomen. WG.

http://i.imgur.com/4VH0kKl.jpg



Dit is een recensie van een gebruiker.