Recensie

De laatste grens 3 Episode 3


Jane en John Jones hebben het niet onder de markt in Erechim, een gehucht aan de (laatste) grens met onontdekt gebied op Tau Ceti 5 (de dichtstbijzijnde alleenstaande zon-achtige ster, op een afstand van 11,9 lichtjaar). Behalve de lokale grootgrondbezitter die hen het leven moeilijk maakt, zijn er ook allerlei vreemde en onverklaarbare verschijningen. Hun situatie wordt er nog precairder op door de aanwezigheid van een nieuwe groep huurlingen die de belangen van Burton, de grootgrondbezitter, moeten verdedigen. Zal de ontdekking van een diepe grot opheldering brengen in alle bizarre gebeurtenissen?

Het minste wat je kan zeggen, is dat Leo het opnieuw waarmaakt. De man ontpopte zich de voorbije jaren als dé man van de SF-verhalen. Met reeksen als Betelgeuze en Aldebaran gaf hij op z’n eentje een heel nieuwe elan aan dit genre en dat werd gesmaakt! In dat opzicht is deze reeks iets anders van opvatting. Het avontuur speelt zich weliswaar af op een andere planeet, maar de nadruk ligt niet zozeer op het exploreren van onbekende fauna en flora, dan wel op het brengen van een spannend western-achtig verhaal. Toekomstige technologieën en vreemde wezens blijven wel deel uitmaken van deze reeks en maken het tot een gesmaakt avontuur. Ook met de interacties tussen de protagonisten en antagonisten zit het meestal snor. Op een tweetal, voor mij overbodige scènes na, zijn de karakters geloofwaardig en er wordt nauwelijks overdreven in hun gedragingen waardoor het realisme versterkt wordt.

Leo slaagt er opnieuw in een boeiend verhaal te brengen met heel wat verrassende elementen. Vooral zijn visie op waar buitenwereldse beschavingen toe in staat zouden kunnen zijn, is erg origineel. Hij weet de mystiek daarrond ook tot het einde van zijn cyclus vol te houden en geeft slechts mondjesmaat enkele zaken prijs. Dit album vormt de overgang naar de ontknoping in het vierde en laatste deel. Er worden reeds enkele antwoorden gegeven maar er staat nog heel wat open. De hamvraag is echter of onze nieuwsgierigheid voldoende zal bevredigd worden op het einde van het volgende, afsluitende deel. Dat is trouwens ook iets wat ik apprecieer in de man: zijn keuze om elk verhaal te vatten in een beperkt aantal albums en dan met iets nieuws te beginnen.
https://images-na.ssl-images-amazon.com/images/S/cmx-images-prod/DigitalPage/35893715/5390a721fbcb8acde7a27f6f7c8ba8d8._SX1280_QL80_TTD_.jpg
Het tekenwerk van Icar sluit aan bij de stijl van Leo zelf maar is toch een stukje sterker in de mimiek. Ik kan me echter niet van de indruk ontdoen dat zijn lijnvoering dikker is geworden en dat hij wat slordiger is geworden in z’n afwerking. Jammer, maar gelukkig niet hinderlijk.

Besluit: het is uitkijken naar de grote finale die hopelijk niet te lang op zich laat wachten.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.