Recensie

De wezentrein 7 Roots


Wie in het begin van deze reeks had gedacht dat we aan een vierde cyclus zouden geraken, moet ik bewonderen. Ik zelf dacht dat dit verhaal en zijn thema's na drie tot vier delen ging afgerond zijn. Bijgevolg moet je je toch de vraag stellen of dit nog zinnig is of dat het gewoon een uitmelken is. Ach misschien is het wel een beetje van het tweede, maar het blijft vooral een zeer aangenaam leesuurtje. En deze keer, zeker voor de vrouwelijke lezers.

We hebben weer twee delen in dit verhaal: eentje dat afspeelt ten tijde van de wezentreinen en eentje dat zich nu afspeelt, na de dood van Lisa. Het 'oude' verhaal gaat over hoe Lisa, nu gevestigd in één van de dorpen waar de wezentreinen langs kwamen, zich ergert aan de manier waarop de wezen uitgebuit worden. Ze onderneemt actie. Het vergt wel enig overtuiging en volharding maar het ziet er naar uit dat ze haar slag zal thuis halen. Ondertussen in het heden, komt Joey via een radiozender in contact met een meisje, dat doordat haar vader een visser is en dus dikwijls weg is, eenzaam is. Hij neemt impulsief de beslissing om naar dat meisje te gaan, niet alleen voor dat meisje maar ook omdat haar locatie, Ierland, het land zou zijn waar zijn familie oorspronkelijk vandaan komt.

Dit was een aangenaam deel om te lezen, enerzijds door de brombeer Joey en anderzijds door het rebelse van de vrouwen. En de twee wisselen ook gepast af waardoor ze elkaar versterken in sfeer.

De tekeningen zijn nog steeds luchtig en vlot met een warme inkleuring. Deze optimistische sfeer wordt nog aangevuld met de licht overdreven gelaatsuitdrukkingen die de humoristische kant nog extra benadrukken.

In het kort: weer een geslaagd deel!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.