Recensie

Suske en Wiske 339 De planeetvreter


Er is veel te doen geweest rond de restyling van Suske en Wiske, iedereen heeft wel zijn mening over de figuren die toch deel uitmaken van ons collectief geheugen. Het nieuws werd dan ook breed uitgesmeerd in de media. Naast de restyling werden er direct ook enkele andere Suske en Wiskes aangekondigd. Zo verschijnen de oudere albums opnieuw in een classicreeks met een nieuwe nummering, worden er ook integrale uitgaven gemaakt. Het leukste vond ik het nieuws dat er ieder jaar ook een Suske en Wiske door andere stripmakers zal worden gemaakt, zoals dit ook al gebeurd voor robbedoes en Lucky Luke.
https://nastycomics.files.wordpress.com/2017/05/suske-en-wiske-toren-2017-fragment-1.jpg?w=294&h=1024
Maar is de hoofdreeks eigenlijk wel zo spectaculair veranderd? Gaat het alleen om een restyling van de outfits, zoals enkele jaren geleden toen Suske plots een driekwart broek droeg? Of was er toch meer aan de hand? Om dit te weten te komen zat er iets anders op dan het nieuwe album eens goed te bekijken.
Wiske heeft de opvallendste verandering ondergaan, ze kreeg niet alleen laarsjes en een nieuw jurkje met een streepje meer. Ze heeft nu ook weer een echt kapsel, zoals in de blauwe reeks, maar de opvallendste overgang, waar er op fora duchtig over is gepalaverd zijn natuurlijk de borstjes van Wiske en Sidonia. Suske heeft wat puntjes bij gekregen in zijn kapsel en heeft een nieuwe trui, een hoody gekregen. Naast de make over van de hoofdfiguren is de belangrijkste aanpassing de lay out van de pagina’s geworden. Voor het eerst raakt de reeks los van de vier stroken per pagina. Soms is er zelfs een tekening zonder kader zodat het decor overloopt over de rest van de pagina. Dit wel met respect voor de halve pagina die toch iedere dag in de krant moet staan. De brede rand rond de kaders is ook veel smaller. Door deze aanpassing oogt de strip heel wat frisser, al is het wel wat ambetant dat alles nogal diep tegen de vouw doorloopt waardoor de tekstballonnen soms wat moeilijk lezen.
Blijkbaar hebben de borstjes toch invloed gehad, want de droom van Sidonia gaat in vervulling als ze eens alleen met Lambik op reis mag, een cruise dan nog! De cruise gaat richting Spitsbergen maar dan loopt het verkeerd. Door een afbrekende ijsschots ontstaat er een vloedgolf en de edelmoedige Lambik probeert Sidonia te redden door met haar overboord te springen! Gelukkig worden ze op tijd gered, maar de afgescheurde ijsschots legt een oud ruimteschip bloot. In het ruimteschip zitten er nog twee ingevroren marsmannetjes. De groep neemt het schip mee naar het laboratorium van Barabas waar ze hen willen ontdooien. Tijdens het ontdooien ontwaken de Marsmannetjes, ze komen echt van Mars, twee miljoen jaar geleden was het nog een vruchtbare planeet, maar door de opwarming verdween het leven en werden ze uitgestuurd om het leven op aarde te vernietigen zodat de planeet gekoloniseerd kon worden. Hoewel ze door onze vrienden zijn gered wil een van de marsmannetjes toch zijn taak uitvoeren.
De hoofdfiguren hebben een grondige opknapbeurt gekregen om ze weer moderner te maken, zoals vroeger ook al een aantal keer is gebeurd. Daarnaast is voor de eerste keer ook de lay out van de pagina’s onder handen genomen, maar eigenlijk is de reeks op zich niet veranderd, de verhalen gaan verder in hetzelfde stramien, braaf avontuur met een scheutje humor en een boodschap. De verhalen richtten zich al meer op een jong publiek met thema’s die zijn overgenomen uit de games of televisieseries en met de hippere uitstraling proberen ze dit nu ook met de tekeningen.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.