Recensie

Mieleke Melleke Mol (2) 25 De drie uiltjes


De reeks Urbanus vertelt heeft met dit album een eerste jubileum bereikt. De reeks is eigenlijk een samenvoeging van de reeksen “Mieleke, Melleke Mol” en “Plankgas en Plastronneke”. Al wordt het leeuwendeel van de albums gevuld met verhaaltjes van “Mieleke, Melleke Mol”. Urbanus zorgt, zoals de reeksnaam al aangeeft voor de absurde scenario’s, alleen al in de keuze van de namen van de personages herken je de schrijver. De tekeningen zijn in de herkenbare stijl van Dirk Stallaert. Opvallend bij dit nieuwe deel is de naam van Jan Bosschaert op de cover! Hij tekent echter niet mee in de strip, maar zorgt voor de illustraties van het sprookje dat in deze strip wordt voorgelezen door Oma Tulp.

Urbanus heeft deze keer een lang verhaal uit zijn hoed getoverd. We leren eindelijk waarom Mieleke en Melleke worden opgevoed door nonkel Nest en tante Tulp, en niet door hun ouders. Mieleke en Melleke krijgen toevallig twee foto’s te zien waarop er twee volwassenen staan die erg op hen lijken. Het blijken hun ouders Emielio en Emelia te zijn. Ze waren acrobaat in het circus, maar tijdens hun act is er eens iets verkeerd gelopen waardoor ze zijn verdwenen. Mieleke en Melleke laten het niet aan hun hart komen en trekken op onderzoek uit om hun ouders terug te vinden. De zoektocht leidt hen met de molikopter naar de planeet Blafturnus!

Tussendoor vertelt Oma Tulp een geheimzinnig sprookje over “de drie uiltjes”. Dit sprookje is in tekstvorm opgenomen en is geïllustreerd door Jan Bosschaert. Urbanus brengt beide verhaaltjes op het einde verrassend samen en kruidt zijn verhaal met zijn typische absurde en kolderieke humor.

Door het sprookje bevat de strip nu wel veel tekst, maar is het ideaal om samen met je kroost te lezen voor het slapen gaan!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.