Recensie

Raven 2 Helse contreien


Mathieu Lauffray maakte naam met het vierdelige piratenepos “Long John Silver”. Samen met Xavier Dorison maakten ze hun versie van Stevensons Schatteneiland. Toen stonden ze zowat aan de wieg van de revival van piratenstrips. Lauffray houdt blijkbaar erg van piratenverhalen, maar dit keer doet hij het helemaal alleen en verzorgt hij ook het scenario. Het verhaal van Raven is losjes gebaseerd op de novelle “Black Vulmea’s vengeance” van Robert E Howard.

Raven is een eigenzinnige piraat die zijn eigen gang gaat. Hoewel hij sterk en dapper is heeft hij ook een sterke eigen wil en laat hij zijn eigenbelang primeren op dat van de groep. Dit maakt hem niet populair op Tortuga, het pirateneiland. Als door zijn toedoen het schip en de ganse bemanning van kapitein Black Vane naar de dieperik verdwijnt helpt dat hem daar ook niet bij. Hij wordt helemaal persona nog grata op het pirateneiland als hij ook Lady Darksee tegen zich in het harnas jaagt. Darksee krijgt van de gouverneur de opdracht om de mythische schat van Chichen Itza te zoeken op Devil’s mound in ruil voor de helft van de schat en een generaal pardon. Raven bespioneert hen maar wordt betrapt en gaat alleen op zoek naar de schat. Devil’s Mound is echter een onherbergzaam eiland, het wordt beheerst door een actieve vulkaan en er leeft nog een wilde stam van koppensnellers. Er is ook een Frans fort gevestigd dat daar door schipbreukelingen is gemaakt.

In zijn energieke, krasserige stijl schotelt Lauffray ons een rechttoe rechtaan piratenverhaal voor. De kracht van dit verhaal zit hem niet in een ingewikkelde plot vol verrassende wendingen. Lauffray kiest voluit voor de actie. Het eiland zorgt voor spectaculaire decors zoals de mistige jungle, de uitbarstende vulkaan en de zure rivier. Ze geven Lauffray de kans om je via grote prenten dieper in het verhaal te sleuren. De wisselwerking tussen de twee protagonisten zorgt daarenboven voor het nodige vuurwerk, hun onderling wantrouwen leidt niet alleen tot stevige duels, maar ook tot pittige dialogen.

Kortom een leuke rechttoe rechtaan strip waarbij je kan genieten van de prachtige tekeningen zonder dat je bang moet zijn dat je de draad van het verhaal zal verliezen! Hopelijk weet Lauffray ons in het volgende (afsluitende?) deel nog meer te verrassen en leren we ook wat meer kennen over het verleden van Lady Darksee, want dat is toch een personage waar we meer over te weten willen komen!



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.