Recensie

Aquarica 1 Roodhaven
2 De reuzenwalvis

Cover:

Aquarica – Een ode aan verbeelding en vriendschap - François Schuiten & Benoît Sokal

Na een bezoek aan een indrukwekkende tentoonstelling van François Schuiten in Kortrijk kreeg ik een onweerstaanbare drang om het tweeluik Aquarica aan te schaffen.

Dat dit geen evidentie zou zijn, lag in de lijn der verwachtingen. Haastig – en zonder de kleine lettertjes te lezen – slaagde ik er toch in om beide albums aan te kopen. Enkele dagen later werden ze geleverd... weliswaar in het Duits.

Geen ramp: het verhaal bleek zó meeslepend dat mijn schoolduits ruimschoots volstond om erin op te gaan.

Aquarica is het resultaat van een jarenlange vriendschap tussen twee grootmeesters van de Belgische strip: François Schuiten en Benoît Sokal. Oorspronkelijk bedoeld als 3D-animatiefilm, viel dat project uiteindelijk in het water wegens gebrek aan fondsen. Onder impuls van Sokal besloten beide auteurs gelukkig om het verhaal toch te realiseren, in stripvorm – En wat voor een strip!
Het talent spat van de pagina's. Deze twee auteurs, pioniers van de Brusselse school, tonen hier hun meesterschap. Het scenario draagt duidelijk de stempel van Schuiten, en de tekeningen van Sokal – die altijd een voorliefde had voor dieren – zijn ronduit prachtig. De fabuleuze wezens in het verhaal liggen echter meer in de lijn van Schuiten.
Het verhaal begint in de havenstad Roodhaven, waar een bende werkloze walvisjagers wordt opgeschrikt door een aangespoelde reuzenkrab. In haar pantser blijkt een wrakstuk van hun gezonken schip De Gouden Eenhoorn te zitten. Aangevuurd door de impulsieve Baltimore besluiten de overlevenden op zoek te gaan naar de oorzaak van de ramp. Intussen stuurt het Instituut voor Zeekunde professor John Greyford om het mysterieuze wezen te onderzoeken. Al snel ontdekken ze dat de krab geen dier is, maar een levend vaartuig – bestuurd door een jonge vrouw: Aquarica.

Zij vertelt dat ze afkomstig is van een eiland dat letterlijk leeft: het is de rug van een reusachtige walvis waarop haar volk woont. Dit wezen blijkt verantwoordelijk voor het zinken van de walvisvaarder, wat bij de walvisjagers een wraakzuchtige reactie oproept. Ze willen de enorme walvis doden. Ze gaan op zee met het schip 'De slachterin' maar worden gevolgd in de'krab' door Aquarica, Greyford en luitenant O'Bryan de plaatselijke politieman.

Bij aankomst bij het immense walvis-eiland maken we kennis met de bewoners van deze tropische oase, die in harmonie leven op de rug van de walvis. Door de warmte van het dier heerst er een aangenaam klimaat, maar het blijkt dat de walvis koers zet naar de Noordpool. Het leven op het eiland nadert zijn einde.

Wanneer Baltimore en zijn bende de walvis proberen te doden, duikt het dier onder. De walvisvaarders, die uiteraard niet kunnen zwemmen, verdrinken. De eilandbewoners, die eraan gewend zijn dat de walvis van tijd tot tijd eens onderduikt, brengen zich in veiligheid in gigantische mossels en overleven zo. Maar het is duidelijk dat de walvis steeds verder naar het noorden zal trekken, en dat er een einde zal komen aan het leven op het 'eiland';.
Er volgt een pijnlijk afscheid. Enkel Greyford en O'Bryan keren met De Slachterin terug naar de bewoonde wereld. Aquarica blijft droevig achter.

Bij terugkeer in het Instituut voor Zeekunde wordt professor Greyford niet geloofd en zijn verhaal over de reuzenwalvis wordt weggelachen. Geen happy end dus.

Het verhaal combineert klassieke avontuurstrip met ecologische thematiek en mythische elementen. Visueel is Aquarica een pareltje. De stijl van Sokal, met zijn warme toets en liefde voor dieren, past wonderwel bij het universum van Schuiten, waarin fantasie en architectuur vaak samenvloeien. Opmerkelijk is dat de laatste twaalf pagina's van het tweede deel door Schuiten werden getekend, nadat Sokal overleed tijdens het productieproces. Hij liet zijn vriend een storyboard na, dat getrouw werd omgezet in beeld.

Aquarica is meer dan een boeiend verhaal: het is een hommage aan een artistieke samenwerking die decennia heeft standgehouden. De band tussen Sokal en Schuiten wordt achter in het boek uitgebreid belicht, vergezeld van schetsen, ontwerpen en anekdotes over hun gedeelde droom om samen een animatiefilm te maken.

Dit alles maakt van Aquarica niet alleen een fascinerend stripverhaal, maar ook een ontroerende afsluiter van een artistiek partnerschap. Zelfs in de Duitse vertaling blijft de kracht van het werk overeind.

Een must-read voor liefhebbers van beeldverhalen, fantastische werelden en verhalen met een ziel.
Ook in het Duits ...
Ende!

Pjotr – april 2025



Dit is een recensie van een gebruiker.