Recensie

Tussen vier muren (Astier) 1 Deel 1

Tussen vier muren – Jean-Claude Pautot - Laurent Astier

Hoewel deze strip al dateert uit 2017 (Vertaald in het Nederlands in 2020) en er ook al een tweede deel verscheen, blijft dit een buitenbeentje.
Het scenario werd immers aangeleverd door Jean-Claude Pautot, een voormalig figuur in de georganiseerde misdaad, die na vijfentwintig jaar in de gevangenis ondertussen een berouwvolle kunstenaar geworden is. Laurent Astier, die we kennen van de reeks ‘Venijn’ ontmoette Pautot in 2012 toen hij een stripwworkshop gaf in één van de zwaarst bewaakte gevangenissen van Frankrijk. Pautot was trouwens de enige van de 9 ingeschrevenen die effectief aanwezig was op de workshop. Een ideaal moment voor een urenlang gesprek met Astier. Zijn leven bleek dus een verhaal dat vroeg om verstript te worden.

Astier doet dit op een zeer originele wijze. Na een korte proloog waarin we kennis maken met het hoofdpersonage springt hij in 7 hoofdstukken telkens voor- en achteruit in het leven van Pautot. Telkens in een andere basiskleur.

Zo volgen we eerst zijn ontsnapping uit de gevangenis in 1982 – hij is dan 23. Vervolgens springen we 25 jaar verder wanneer hij in 2008 In Keulen (Duitsland) door de Duitse politie ontmaskerd en gearresteerd wordt. Hij had hier een nieuw leven opgebouwd met een nieuwe identiteit en samen met zijn vriendin Eva (Petra) en 10 jaar lang een hotel-restaurant uitgebaat.
Maar omdat hij enkele jaren eerder door de Franse rechtbank bij verstek tot een levenslange gevangenisstraf was veroordeeld, moest hij terugkeren naar Frankrijk om opnieuw berecht te worden.

Vervolgens keren we terug naar 1992 en maken we kennis met de minutieuze voorbereidingen voor de kraak van de eeuw. “Heethoofd’ zoals Pautot in het milieu wordt genoemd wil niets aan het toeval overlaten en heeft een uiterste schrik dat ‘zandkorrels’ zijn geolied plan in de war zullen sturen... en dan gaan we ineens 20 jaar terug in de geschiedenis... in 1972 maken we kennis met de turbulente jeugd van Pépé, zoals hij toen werd genoemd. We volgen zijn tijd in het verbeteringsinstituut en zijn ‘oneervol ontslag’. De situatie waarin hij opgroeit in de ‘faubourg’ van Parijs, met een autoritaire vader en weinig perspectieven ligt zeker aan de basis van de overvallen die hij al op jonge leeftijd pleegt.

En dan vliegen we verder naar 1983. 1 jaar na de ontsnapping ontkomt Pépé ternauwernood aan een arrestatie. Hij wordt gewond, maar een vriend zorgt voor verzorging en voor een toevlucht in Corsica bij de familie Ristorcelli. Hier ontmoet Pépé zijn eerste liefde, Pauline (Martine?) Een overval op een geldtransport loopt slecht af en we komen in een familieoorlog terecht.

En dan gaan we weer naar 2014. Heethoofd zit een levenslange gevangenisstraf uit sinds hij in 2005 veroordeeld werd door het Hof van Assisen van Seine-Saint-Denis voor de overval op een gepantserde bestelwagen in 1994, waarbij bewakers van geldtransporten gewond raakten. We maken kennis met de commissaris die hem steeds achternazat.

En dan is het 1992 en zijn we getuigen van de Kraak van de eeuw die zo goed werd voorbereid.

Het boek eindigt met een uitgebreid dossier – in het Frans – waar Astier zich op baseerde.
Al bij al dus een zeer speciaal verhaal. Waarschijnlijk meer van dit alles in deel 2 als je dat nog kan vinden.

Jean-Claude Pautot is inmiddels voorwaardelijk vrij. Hij schildert, beeldhouwt en exposeert veel.

Pjotr – mei 2025

Dit is een recensie van een gebruiker.