Recensie

Legenden van Troy: Tykko 1 De windruiters
2 De verdronken stad


Met behoorlijk wat twijfels schafte ik na een jaartje aarzelen de albums “Tykko 1 & 2” aan. Deze albums maken deel uit van de reeks “Legenden van Troy”. Met de laatste albums van Lanfeust van de sterren en “Trollen van Troy” in m'n achterhoofd was ik behoorlijk terughoudend over de zoveelste spin-off. Is deze reeks z'n geld wel waard?

Het verhaal...
De toverkracht van Troy is al een paar eeuwen erg zwak in de woestijn van Delpont en om de eigen kracht te kunnen gebruiken heeft men een toverkrachtzender nodig. De echte wijzen van Eckmül hebben plaatsgemaakt voor huurlingen die hun capaciteit als zender verkopen en zich ingewijden van Eckmül noemen.
Het hoofdperonage heeft bij de start nog niet ontdekt wat zijn kracht is (eigenlijk niet echt verwonderlijk als er duur moet betaald worden om van magie gebruik te maken) en werkt als hulpje in de stallen van een 'karavansera' (een rustplaats voor karavanen op doorreis in de woestijn). Bij het overlijden van zijn moeder komt Tykko te weten dat zijn vader een berucht woestijnpiraat is en dat hij met de doden kan praten. Dit haalt z'n hele wereld op z'n kop. Een mysterieuze vrouw verschijnt in de dromen van de jonge held en doet hem op zoek gaan naar een verloren gewaande beschaving tot dewelke z'n moeder behoorde.

Arleston en Mélanÿn weten de lezer te boeien. Het is een opluchting te merken dat er nog een verfrissende kijk kan geboden worden op de wereld van Troy. Dankzij de beperkte aanwezigheid van magie is er meer ruimte voor een degelijk uitgewerkt verhaal zonder te pas en te onpas opduikende magische kunstjes. Ook het feit dat het hele verhaal verteld wordt in 3 albums (inderdaad: slechts 3 delen voor een afgerond geheel!) is een sterke troef van deze reeks. De vaart zit er lekker in en er zijn tal van verrassende wendingen en onthullingen. Voor de eerste helft van boek 1 zijn de auteurs hun inspiratie duidelijk gaan halen bij de podrace in Star Wars I: The Phantom Menace. De gelijkenis ligt er naar mijn mening iets té dik op. Ook knipogen naar andere SF-klassiekers zoals Duin vind je terug, maar die zijn gelukkig iets discreter.
Het tekenwerk laten uitvoeren door Keramidas, die we kennen van onder andere Luuna, was duidelijk een goede keuze. In de tekeningen is er meestal genoeg oog voor detail. Ook de inkleuring, uitgevoerd door verschillende personen, is meer dan geslaagd.

Voor mij is deze reeks geen uitschieter, maar is ze bijzonder goed leesbaar en een meer dan behoorlijke poging. Voor alle fans van Lanfeust zeker het aankopen waard.



Dit is een officiële stripinfo.be recensie, geplaatst door een medewerker van ons team. stripinfo.be werkt samen met uitgevers om u deze recencies te brengen.